Λογαριασμός Μέλους

Back to Top

Ο Δωδεκάλογος του Kαλού Παίκτη

Γιατί ο DM ακολουθεί τους παίκτες και όχι το ανάποδο!

Κάτι που πολλές φορές αγνοείται στον κόσμο των παιχνιδιών ρόλων, είναι πως ένας καλός παίκτης είναι το ίδιο σημαντικός με ένα καλό DM για να δημιουργηθεί μία μοναδική εμπειρία γύρω από το τραπέζι.

Κάθε ιστορία μπορεί να γίνει πολλαπλάσια καλύτερη με τη σωστή συνεργασία DM και παικτών, ακόμη και αν είναι όλοι καινούργιοι. Ίσως το καλύτερο παράδειγμα αυτού να είναι το γνωστό σε πολλούς Critical Role. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Matthew Mercer (ο DM της ομάδας) έχει φανταστικές ικανότητες, αλλά η σειρά δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τους παίκτες, κάθε ένας από τους οποίους θα μπορούσε από μόνος του να ομορφύνει ένα σέσσιον.

Δεν χρειάζεται όμως να είσαι ηθοποιός, συγγραφέας, ούτε καν ιδιαίτερα δημιουργικός για να γίνεις καλός παίκτης (ούτε να έχεις πολλά ζάρια, ότι και αν σου λενε!). Υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες που ισχύουν σε κάθε παιχνίδι ρόλων, που ακολουθώντας τους μπορείς και εσύ να βελτιώσεις την εμπειρία γύρω από το τραπέζι:

  1. Προσπαθώ να φανταστώ τη σκηνή που εκτυλίσσεται μπροστά μου και να τη χρωματίσω. Το παιχνίδι χάνει τη μαγεία του, όταν αντιμετωπίζεται σαν μια λίστα από πράγματα που πρέπει να γίνουν για να εκπληρώσω την αποστολή μου. Ταυτόχρονα προσέχω τι γίνεται τριγύρω μου για να μην χαθεί η συνοχή.
  2. Καταλαβαίνω ότι σε ένα παιχνίδι ρόλων μπορώ να επιχειρήσω ό,τι επιθυμώ. Οι κανόνες εξυπηρετούν την ιστορία και όχι το αντίθετο. Δεν με περιορίζουν στο τι θα σκεφτώ και δεν υπάρχει η έκφραση «Ρίχνω το τάδε skill, για να…».
  3. Οι NPCs δεν βρίσκονται στον κόσμο απλά για να εξυπηρετήσουν τους παίκτες. Έχουν τους δικούς τους σκοπούς, κίνητρα και αντιπάθειες. Κάποιος που ζει μέσα στον κόσμο τους, οφείλει να τους συμπεριφέρεται σαν να είναι άνθρωποι. Αν θέλει να τους κατευθύνει για δικούς του σκοπούς, μπορεί να το κάνει εύκολα αν καταλάβει τα κίνητρά τους και πατήσει πάνω τους.
  4. Σέβομαι τους συμπαίκτες μου και τους επιτρέπω να χαρούν το παιχνίδι. Αυτό σημαίνει ότι όταν κλέβω την παράσταση κάνω το καλύτερο που μπορώ για να είναι ενδιαφέρουσα η σκηνή, αλλά και αν γίνεται για πολλή ώρα να τους εισάγω σε αυτήν (πολλές φορές αρκεί να ρωτήσω τη γνώμη τους για να αρχίσουν να εμπλέκονται). Δείχνω ενδιαφέρον για την ιστορία των άλλων παικτών, αλλά δεν τους πιέζω αν δεν θέλουν να μιλήσουν περαιτέρω. Πιο σημαντικά, εάν παίξουν όμορφα μια σκηνή, τους το αναγνωρίζω (κάτι τέτοιο μπορεί να τους φτιάξει μια άσχημη μέρα).
  1. Σε μια μάχη εστιάζω στο να παίξω τον δικό μου χαρακτήρα όσο καλύτερα μπορώ, αλλά σύμφωνα με το τι είναι λογικό να πράξει, σύμφωνα με εμένα. Προετοιμάζω τον γύρο μου πριν έρθει, για να μην περιμένουν οι υπόλοιποι και προσέχω τι γίνεται για να μην χαλάει η ροή. Τέλος, δεν λέω στους άλλους παίκτες τι να κάνουν στο γύρο τους και τους επιτρέπω να παίξουν τους χαρακτήρες τους, όπως θέλουν.
  2. Δεν χλευάζω τους άλλους παίκτες για τις επιλογές τους. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή, μεταξύ του χαβαλέ και του να κάνω κάποιον να νιώθει άσχημα για το πως παίζει, που δεν πρέπει να ξεπερνάται. Στην τελική πολλές φορές όταν απαιτούνται σχέδια και λοιπά ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί. Κοροϊδεύοντας μια τέτοια προσπάθεια, ίσως να κοροϊδεύεις και τη νοημοσύνη του ατόμου εκτός του παιχνιδιού.
  3. Ένας καλός DM βεβαιώνεται ότι τα πράγματα που γίνονται έχουν λογική και συνοχή. Δείχνω εμπιστοσύνη στον DM μου και όταν τα πράγματα φαίνονται παράλογα, προσπαθώ πρώτα να καταλάβω in-game γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό το γεγονός.
  4. Δεν χρησιμοποιώ το χαρακτήρα για να είμαι αγενής και να χαλάω τη διασκέδαση των υπολοίπων. Η έκφραση «μα είναι αυτό που θα έκανε ο χαρακτήρας μου» για να είμαι ενοχλητικός, δε χωράει σε ένα τραπέζι ενηλίκων.
  1. Προσπαθώ να μην σπάσω την ομάδα. Είναι εύκολο να δικαιολογήσει ένας παίκτης πράξεις που θέλει να κάνει και να βρει λόγους γιατί είναι μαζί με τους συντρόφους του. Αν και αυτό μπορεί να θεωρηθεί σαν μια ελαφριά μορφή metagame, η ιστορία μπορεί συνήθως να τρέξει πιο όμορφα όταν όλοι μοιράζονται ένα κοινό στόχο. Βεβαίως υπάρχουν καταστάσεις που μπορεί να υπάρξει σύγκρουση και η συνεργασία χαρακτήρων να γίνει παράλογη, αλλά αυτό συμβαίνει σαν εξέλιξη των χαρακτήρων και της ιστορίας τους, όχι επειδή δεν μου αρέσει η φάτσα κάποιου.
  2. Δίνω feedback στον DM και τον ενημερώνω για τα προβλήματα που τυχόν δημιουργούνται. Επικροτώ ένα καλό σέσσιον και ειδοποιώ για πράγματα που δεν μου άρεσαν καθώς και γιατί. Αυτός ο κανόνας έχει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα όταν τρέχει μία εκτενής ιστορία και έτσι υπάρχει περιθώριο για βελτίωση, όταν ο εκάστοτε DM κατανοήσει καλύτερα τι θέλουν οι παίκτες του.
  3. Όταν θέλω να μιλήσω για τις εσωτερικές μου σκέψεις ή τον λόγο που έκανα κάποιες πράξεις το λέω στον DM μου μετά το σέσσιον, ή σε σύντομο μήνυμα εντός του σέσσιον. Αφήνω τους άλλους παίκτες να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα και να εξερευνήσουν τον πολύπλευρο χαρακτήρα μου.
  4. Κατανοώ ότι είναι ένα παιχνίδι. Αφήνω οποιεσδήποτε έχθρες μέσα στα πλαίσια του παιχνιδιού και δεν κρατάω αρνητικά συναισθήματα εκτός του τραπεζιού. Παρ’ ότι μια καλή ιστορία έχει ένταση, ο απώτερος σκοπός είναι να περάσουμε όλοι καλά.

Η σκληρή αλήθεια είναι, πως δεν έχει μόνο σημασία πόσο ικανός είναι ένας DM, πόσο καλές περιγραφές και μάχες χτίζει ή πόσο καλά χειρίζεται τη ροή και την πλοκή της ιστορίας του. Εάν οι παίκτες διακόπτουν συνεχώς, τσακώνονται και δεν σημειώνουν έστω λίγα πράγματα κατά τη διάρκεια ενός εξάμηνου campaign, η όλη εμπειρία θα είναι κάτι το λιγότερο για όλους.

Από την άλλη, ένας καλός παίκτης μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση ενός σέσσιον με μοναδικό τρόπο. Όντας από την άλλη πλευρά του τραπεζιού είναι πιο κοντά στους υπόλοιπους παίκτες (μεταφορικά και κυριολεκτικά!) και μπορεί να σπρώξει την ιστορία, να επαναφέρει την ατμόσφαιρα με καλό roleplay, ακόμη και να εμπνεύσει, με τις πράξεις και τον ενθουσιασμό του, τον DM, που στην τελική έχει κύριο σκοπό να περάσουν καλά οι παίκτες του.

Για μια πιο εμβαθή ματιά στο τι μπορείς να κάνεις σαν παίκτης για να βοηθήσεις στη ροή μιας εξερεύνησης μπουντρουμιού μπορεί να δείς και το 4 Ρόλοι Για Να Βοηθήσεις Τον Dungeon Master Σου Και Να Κάνεις Το Παιχνίδι Σου Πιο Ρεαλιστικό

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τα παραπάνω; Υπάρχει ίσως κάτι που ξεχάσαμε;
Περιμένουμε να ακούσουμε και τη δική σας γνώμη στα σχόλια από κάτω!

Γεώργιος Σφενδουράκης
Γεώργιος Σφενδουράκης
Τακτικό μέλος

geosfen1@gmail.com

Ο Γεώργιος Σφενδουράκης έχει φάει στη μάπα 16 χρόνια DMing (έχοντας επιβιώσει dnd με εφήβους), μια κατάρα που δεν περίμενε ποτέ, όταν πήρε το βιβλίο και είπε στους φίλους του «εντάξει θα το διαβάζω αλλά δεν θα τρέχω εγώ τις ιστορίες». Κατέληξε να κάνει DM σε 4-5 γκρουπ την εβδομάδα σε DnD 3.5, 5e, pathfinder, legend of the five rings και Cthulu. Στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται με διάβασμα βιβλίων, μοντελισμό και όλα τα «καλά» πράγματα που σου προωθεί το D&D και μπορούν να δημιουργήσουν μια μαύρη τρύπα στο πορτοφόλι σου.