Λογαριασμός Μέλους

Back to Top

Story time III: The days of thunder & The Dawn Age

Η προηγούμενη ιστορία μας, μας άφησε σε ένα αρκετά κρύο σημείο. Αφού όλη η πλάση είχε υποστεί ένα τεράστιο παγετό, λόγω της εξαφάνισης του ήλιου. Αυτή τη φορά πάμε σε πιο… ζεστές ιστορίες. Γι’ αυτό, αρπάξτε κάτι παγωμένο να πιείτε από το ψυγείο και πάμε να δούμε ποια ήταν τα πρώτα πλάσματα που εμφανίστηκαν στον κόσμο; Πώς δημιουργήθηκαν οι δράκοι και οι γίγαντες; Τι ονομάζεται «Ο Χιλιετής Πόλεμος»; Πώς χωρίστηκε το Abeir με το Toril και τέλος… ποια είναι η ιστορία της ξακουστής Lolth;

Τα 5 κυρίαρχα είδη και το “The Tearfall”

Όταν ο ήλιος ξαναδημιουργήθηκε και πήρε πάλι τη θέση του, όλο το κρύο και ο πάγος που υπήρχε στον κόσμο κόπασε και έλιωσε. Η ζωή επανήλθε και πάλι στον κόσμο και αυτή τη φορά με μια μεγάλη ποικιλία ειδών. Πέντε συγκεκριμένα είδη, όμως, ήταν αυτά που κυριαρχούσαν σε αυτή την εποχή. Αρχικά έχουμε τα Sarrukh, ένα φιδόμορφο είδος που στην πορεία δημιούργησε, με τη σειρά του, άλλα είδη, όπως τα Yuan-ti, τα Naga και τα Lizardfolks. Έπειτα, έχουμε τα Batrachi, τα οποία έμοιαζαν με αμφίβια και αργότερα δημιούργησαν τα Bullywugs, τα Doppelgangers και πολλά άλλα πλάσματα. Τρίτα στη σειρά των νεοφώτιστων ειδών ήταν τα Aeree με τη μορφή πτηνών, τα οποία δημιούργησαν πλάσματα, όπως τα Aarakocra και τα Kenku. Στην κατηγορία των δημιουργών δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε και τα Feys που ζούσαν, κυρίως, στο Feywild και λόγω αυτών, δημιουργήθηκαν οι νεράιδες, οι σάτυροι και άλλα. Τέλος, σαν πλάσματα έχουμε και τους Ανθρώπους, οι οποίοι ακόμα έμοιαζαν με χιμπατζήδες. Ναι, η θεωρία του Δαρβίνου παίζει και στο D&D!

Όλα αυτά τα σπουδαία είδη, λοιπόν, ξεκίνησαν να χτίζουν πολιτισμούς και να ταξιδεύουν στον κόσμο δημιουργώντας και άλλα πλάσματα (όλα είπα; Γράψτε λάθος! Οι άνθρωποι δεν περιλαμβάνονται μέσα σε όλα αυτά, διότι δεν είναι ακόμα τόσο εξελιγμένοι, ώστε να κάνουν το οτιδήποτε). Αξίζει να υπογραμμίσουμε πως τα φιδόμορφα Sarrukh προσπαθούσαν, συνεχώς, να μεγαλώσουν τον πολιτισμό τους και τη γη τους, μπαίνοντας συνεχώς, σε πολέμους και σκλαβώνοντας πολλούς αντιπάλους. Στο τέλος, έγιναν, απλά, η μειοψηφία της ίδιας τους της αυτοκρατορίας και το μεγαλύτερο μέρος τους αφανίστηκε.

Οι Batrachi από την άλλη, ήταν αρκετά απασχολημένοι με το να πολεμάνε Τιτάνες. Ναι… καλά διαβάσετε (λεπτομέρειες για τους τιτάνες σε επόμενο Story Time). Φοβούμενοι, λοιπόν, οι Batrachi τους τιτάνες σκέφτηκαν και αποφάσισαν να ελευθερώσουν τους αρχέγονους, ώστε να νικήσουν τους τιτάνες. Μια απόφαση που, εν τέλει, δεν άφησε κανέναν ικανοποιημένο, αφού… οι αρχέγονοι ήταν γεμάτοι θυμό, μίσος και δίψα για εκδίκηση που φυλακίστηκαν και οι Θεοί ήταν απόλυτα δυσαρεστημένοι που οι αρχέγονοι ξαναβγήκαν από τα δεσμά τους έπειτα από τόσο κόπο, αίμα, δάκρυα και ιδρώτα να τους φυλακίσουν.  Έτσι, αποφασίζουν, για άλλη μια φορά, να ανακατευτούν στην υπόθεση και να τους πολεμήσουν. Τα πράγματα ξεκίνησαν να παίρνουν μια ακόμα πιο άσχημη πλοκή, όταν μια Αρχέγονη αποφάσισε πως από τη στιγμή που δεν μπορούσε να ελέγξει τον κόσμο, προτιμούσε να τον καταστρέψει. Έτσι, ρίχνει στην γη έναν τεράστιο κομήτη με το όνομα «Το Φεγγάρι του Πάγου». Την αμέσως επόμενη στιγμή, εκατοντάδες κομμάτια μετεωριτών γέμισαν τον ουρανό και ξεκίνησαν να πέφτουν με δύναμη στο έδαφος, καταστρέφοντας εκτάσεις γης. Όλο αυτό το φαινόμενο προκάλεσε σεισμούς, πυρκαγιές, τυφώνες και άλλες συμφορές. Λόγω της τεράστιας καταστροφής που προκάλεσε το συγκεκριμένο συμβάν, πήρε την ονομασία “The Tearfall”. Μέσα, όμως, απ’ όλο αυτό δημιουργήθηκε και η θάλασσα με το όνομα “Sea of the Fallen Stars”.

Μετά το “The Tearfall”, πολλοί ήταν αυτοί που έλεγαν πως οι μετεωρίτες που έπεσαν στην Γη ήταν αυγά δράκων που στην πορεία εκκολάφθηκαν.

Η Αναγέννηση του Σύμπαντος

Πόσες χιλιάδες χρόνια πέρασαν και ο πόλεμος μεταξύ θεών και αρχέγονων συνέχιζε χωρίς σταματημό. Τότε, ήταν που ο Ao (τον έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα storytime) πήρε μια μεγάλη και καθοριστική απόφαση για το μέλλον του πρώτου κόσμου Abeir-Toril. Τον χώρισε σε δύο ξεχωριστούς κόσμους ή επίπεδα ή, πιο απλά, δύο ξεχωριστούς πλανήτες. Ο ένας ονομάστηκε Abeir και ο άλλος Toril. Το Abeir το παρέδωσε στους αρχέγονους και το Toril στους θεούς. Με αυτόν τον τρόπο οι πόλεμοι, όντως, σταμάτησαν, καθώς ο καθένας είχε, πλέον, τον δικό του κόσμο για να ζει.

Έτσι, εμείς ερχόμαστε στο Toril και πιο συγκεκριμένα στο Faerûn, το οποίο βρίσκεται βορειοδυτικά του Toril και που όλοι έχουμε ζήσει τόσες πολλές περιπέτειες με τους χαρακτήρες μας σε διάφορα campaigns, είτε επίσημα είτε homebrew.

A scholar's view of Abeir-Toril

Dawn Age

Μπορεί ο πόλεμος μεταξύ αρχέγονων και θεών να έλαβε τέλος, αλλά πίσω στο Toril δύο νέα μεγάλα μέτωπα άνοιξαν ξανά, δράκοι και γίγαντες. Οι δράκοι, με τα χρόνια, συνειδητοποίησαν πως ήταν ανώτερα αρπακτικά και συμπεριφέρονταν σαν τέτοια. Βέβαια, όλοι οι δράκοι δεν είχαν τον ίδιο χαρακτήρα και τις ίδιες σκέψεις. Πιο συγκεκριμένα, οι δράκοι διακρίνονταν σε δύο κατηγορίες. Τους μεταλλικούς και τους χρωματικούς.

Οι μεταλλικοί δράκοι είχαν μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τα «κατώτερα» είδη. Τους φαίνονταν ενδιαφέροντα ή απλά τα λυπόντουσαν για το πόσο ανάξια, άμυαλα και αδύναμα ήταν. Έτσι, μερικές φορές, βλέπουμε δράκους που προσπαθούν να διδάξουν αυτά τα είδη ή να τα προστατεύσουν από τυχόν κακουχίες ή  να τους οδηγήσουν οι ίδιοι σαν αρχηγοί.

Οι χρωματικοί δράκοι, από την άλλη, δεν είχαν τόσο καλούς σκοπούς για τα κατώτερα είδη του Toril. Γι’ αυτό το λόγο, πάντα έψαχναν ευκαιρίες να τα υποδουλώσουν, να τα χρησιμοποιήσουν για δικούς τους σκοπούς ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, να τα σκοτώσουν. Και ναι, αυτή η περίπτωση είναι, όντως, η καλύτερη, όταν οι χρωματικοί δράκοι τους έβαζαν να φτιάχνουν τεράστια κάστρα στο όνομα τους για να κατοικούν άνετα και πλουσιοπάροχα. Λόγω αυτών των δράκων, μεγάλοι πληθυσμοί από τα πέντε αρχικά είδη αφανίστηκαν, είτε επειδή φαγώθηκαν από χρωματικούς δράκους είτε επειδή πέθαναν δουλεύοντας γι’ αυτούς. Πολλοί εξερευνητές της σημερινής εποχής μπορούν να πετύχουν μεγαλεπήβολους αρχαίους ναούς που έχουν δημιουργηθεί από εκείνες τις πρώτες φυλές.

Στο μεταξύ, κάπου μέσα σε όλον αυτό τον τεράστιο κόσμο, υπάρχουν και οι γίγαντες, ένα είδος που δημιουργήθηκε όταν ο Θεός Annam (The All- Father) παντρεύτηκε μια ημίθεα, την Othea. Οι απόγονοι αυτού του ζευγαριού ήταν οι γνωστοί γίγαντες του πάγου, της φωτιάς, της καταιγίδας, των σύννεφων και των λόφων. Όλα αυτά τα παιδιά τους ξεχύθηκαν στον κόσμο και δημιούργησαν δικές τους οικογένειες και πολιτισμούς στο όνομα του πατέρα τους. Κάπου εδώ, ας πέσει και το κουτσομπολιό πως η Othea δεν ήταν τόσο πιστή στον άντρα της. Έκανε κι άλλα παιδιά με άλλους άντρες κι έτσι δημιουργήθηκαν τα Ogre, τα Firbolgs, τα Fomorians και πολλά ακόμα είδη.

Γίγαντες και Δράκοι

Με τα χρόνια, λοιπόν, οι Γίγαντες συνειδητοποιούσαν πως οι Δράκοι κατέχουν μια τεράστια δύναμη, την οποία, προφανώς, φοβόντουσαν και ήθελαν να καταστρέψουν. Κάπως έτσι, ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ των Δράκων και των Γιγάντων. Κι έτσι, ξεκινάει η εποχή με την ονομασία «Ο Χιλιετής Πόλεμος».

Ο συγκεκριμένος πόλεμος ξεκίνησε όταν ο Θεός των δράκων, Garyx, έδωσε εντολή στους κόκκινους δράκους να επιτεθούν σε όλα τα κράτη των γιγάντων. Όπως μπορεί να σκέφτεστε, πολύ αίμα χύθηκε εκείνη την περίοδο και οι απώλειες ήταν εξίσου πολλές, μέχρι που ένας θρύλος αναφέρει πως ο Annam και ο Garyx συμφώνησαν να κάνουν ανακωχή και να παίξουν τον πόλεμο σε μια παρτίδα wah-ree, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι στρατηγικής. Το παιχνίδι έληξε με ισοπαλία και έτσι, ο πόλεμος που κράτησε 1000 ολόκληρα χρόνια, στοιχίζοντας άπειρες ζωές, απλά σταμάτησε (Tabletop Games Save Lives).

Lolth

Όσο γινόταν ο πόλεμος μεταξύ δράκων και γιγάντων, μια άλλη ενδιαφέρουσα και μεγάλη ιστορία «υφαίνεται» σιγά σιγά στο Astral Plane, με πρωταγωνίστρια την Araushnee, τη θεά των ξωτικών, του πεπρωμένου και των τεχνών. Αν δε σας θυμίζει κάτι αυτό το όνομα, μπορείτε να την φωνάζετε και απλά Lolth… μάλλον τώρα κάτι σας θυμίζει.

Η Araushnee ήταν μια πολύ πεινασμένη και χειριστική θεά, «ερωτευμένη» με τον θεό των ξωτικών, τον Corellon, με τον οποίο είχαν και σχέση. Ο Corellon ήταν συνεπαρμένος με την Araushnee, αλλά αυτή από την άλλη είχε άλλες βλέψεις. Ένα βράδυ, η Lolth πλέον, συνεργάστηκε στα κρυφά με τους εχθρούς του Corellon, ώστε να τον σκοτώσουν και να πάρει αυτή τον τίτλο της θεάς των ξωτικών. Μέσα σε όλα αυτά, ο Corellon έπιασε την Lolth να τον απατάει με κάποιον άλλο Θεό, χρησιμοποιώντας τον, στο σχέδιο που είχε καταστρώσει. Όταν οι εχθροί του Corellon επιτέθηκαν, ο άντρας ήταν στα πρόθυρα του θανάτου, μέχρι που κάποιοι Θεοί ένωσαν τις δυνάμεις τους για να τον σώσουν. Η ένωση αυτών των δυνάμεων που χρησιμοποιήθηκαν από αυτούς τους Θεούς δημιούργησε μια νέα θεότητα με το όνομα Angharradh, η οποία τιμώρησε την Lolth και την εξόρισε στην Άβυσσο, παίρνοντας μακριά την θεία δύναμη της και μετατρέποντάς την σε μια δαιμονική αράχνη. Ο γιός της εξορίστηκε και αυτός μαζί της, ενώ η κόρη της εξορίστηκε, οικειοθελώς, γνωρίζοντας πως τα Drow Elves θα είχαν ανάγκη από ένα φως, όσο η μητέρα της κυβερνούσε στα σκοτάδια. Έτσι, η Lolth έκανε την Άβυσσο το νέο της σπίτι και αύξανε την δύναμή της, μέρα με την μέρα. Συγκεκριμένα, πήρε ένα επίπεδο της Αβύσσου και το μετέτρεψε σε σπίτι της. Από εκεί, συνέχιζε να κλέβει δυνάμεις άλλων και να γίνεται δυνατότερη. Με αυτόν τον τρόπο, έφτιαξε και το 66ο επίπεδο της Αβύσσου με το όνομα “Demonweb Pits” (Advanced Dungeons & Dragons 1st edition).

Στο μεταξύ, η Lolth έστρεψε την προσοχή της στο Toril και συγκεκριμένα, στο Faerun, διότι πολλά από τα ξωτικά ξεκίνησαν να φεύγουν από το Feywild και να έρχονται στο Toril. Λόγω αυτού του συμβάντος, προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να έρθει κι αυτή στην επιφάνεια. Την λύση στο πρόβλημα της έδωσε ένα ξωτικό του φεγγαριού, που μπήκε στο “Demonweb Pits”, σκότωσε ένα δαίμονα και γύρισε πάλι πίσω. Η Loth ακολούθησε το ξωτικό και έπειτα, ξεκίνησε να πλευρίζει τα Drow Elves, διαδίδοντας το όνομά της. Κάπως έτσι, απέκτησε πιστούς που την δοξάζουν μέχρι σήμερα και με αυτόν τον τρόπο παίρνει όλο και περισσότερες δυνάμεις.

Ζέφη Παπαδάκη
Ζέφη Παπαδάκη

zefi.gtavern@gmail.com

Πίσω από τις στοίβες βιβλίων, πινέλων, χαρτιών, μολυβιών, ζαριών και μικροφώνων, με ένα τίμιο Perception, ο οποιοσδήποτε μπορεί να διακρίνει ένα Goblin γεμάτο μπογιές. Η Ζέφη για άλλη μια φορά ψάχνει απεγνωσμένα την επόμενη δημιουργική ασχολία της. Αν δεν βρίσκεται στον μικρόκοσμό της, μπορεί να την βρει κανείς παρέα με άλογα, για πεζοπορία σε ειδυλλιακά δάση και λίμνες κυνηγώντας ηλιοβασιλέματα, ή απλά να αράζει στην ταβέρνα των Γκόμπλινς πίνοντας οτιδήποτε ΜΗ αλκοολούχο και ακούγοντας ιστορίες.