Ten Candles RPG: Οι τελευταίες ώρες των τραγικών ηρώων σε μια σύγχρονη αποκάλυψη

O Χάουαρντ Λάβκραφτ είχε υποστηρίξει πως «το αρχαιότερο και δυνατότερο συναίσθημα της ανθρωπότητας είναι ο φόβος και πως το αρχαιότερο και δυνατότερο είδος φόβου είναι αυτό του αγνώστου». Είναι μια λογική σκέψη που με βρίσκει σύμφωνο. Πιστεύω ότι γι’ αυτό το λόγο φοβόμαστε τι κρύβει το σκοτάδι, την άβυσσο των ωκεανών, το αχανές διάστημα, ακόμα και το πως θα μας βρουν οι μελλοντικές ημέρες σ’ αυτό τον -αδιάφορο προς εμάς- κόσμο. Το άγνωστο, όπως είναι φυσικό, κρύβει πολλά και πιθανότατα έχει αρκετό χώρο να συμπεριλάβει τον χειρότερο μας φόβο, όποιος κι αν είναι αυτός.

Το «Επιτραπέζιο Παιχνίδι Ρόλων: Ten Candles» χρησιμοποιεί αυτή την δοκιμασμένη συνταγή του αγνώστου, αφού πρώτα σε τοποθετήσει σε έναν κόσμο οικείο, που θα νιώσεις ασφάλεια με όλες τις ανέσεις της σύγχρονης τεχνολογίας, δορυφόρων, μέσων μαζικής μεταφοράς, smartphones, internet σε μια οποιαδήποτε χώρα. Για  παράδειγμα, μπορείς να παίξεις σε αυτή την ξεχασμένη από το Θεό γωνιά του χάρτη που λέγεται Ελλάδα και βασιλεύει η πολιτική παράνοια και το Live your myth in Greece του εμποτισμένου με Corona έτους 2022. Στραβογελάς… μα συνεχίζεις την ζωή σου. Όμως, σ’ ένα μόνο βράδυ όλα αλλάζουν. Κάποιος τραβάει με δύναμη το «μαξιλαράκι» της ασφάλειας σου, αλλάζοντας αυτά που θεωρούσες δεδομένα και κεκτημένα:

Η Κοσμολογία της Αποκάλυψης

Όλα τα σενάρια του Ten Candles είναι βασισμένα στην ίδια λογική: πριν δέκα μέρες ο ουρανός σκοτείνιασε, δίχως ήλιο, φεγγάρι, ακόμα και αστέρια. Οι κοινότητες έχασαν επαφή με τους δορυφόρους, η τεχνολογία έπαψε να λειτουργεί. Πέρα από τα αναμενόμενα σκηνικά αποκάλυψης με όχλους στις μεγάλες αστικές περιοχές, διαδηλώσεις και θεωρίες συνωμοσίας, που αναγκαστικά μεταφέρονται από στόμα σε στόμα, η ζωή φαίνεται να συνεχίζεται για τον μέσο άνθρωπο. Όμως, πριν πέντε ημέρες ήρθαν «Αυτοί». Κανείς δεν γνωρίζει τι ή ποιοί είναι «Αυτοί», παρά μόνο πως είναι κομιστές του θανάτου. Ανάμεσα σε κραυγές τρόμου, τα κυβερνητικά κλιμάκια, ανά τον κόσμο, συμφωνούν προς μια οδηγία: «Μείνετε στο φως. Φοβούνται το φως». Έτσι, όπως είναι φυσικό επακόλουθο, η ανθρωπότητα υπερφορτώνει όλα τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο και ο πλανήτης καλύπτεται από το σκοτάδι για δεύτερη φορά. Έχοντας μόνο άθλιες γεννήτριες και τρεμάμενους φακούς για να προστατευθεί, η ανθρωπότητα παλεύει να επιβιώσει από την επίθεση «Αυτών» των πλασμάτων.

Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν την κοσμολογία (ή setting αν προτιμάς) που διαδραματίζεται το παιχνίδι. Με βάση αυτά, το τραπέζι έχει την δυνατότητα να φτιάξει το σενάριο που επιθυμεί και ταυτόχρονα ξυπνάει καλά κρυμμένους φόβους ανάμεσά στους παίκτες για την ενσάρκωση «Αυτών», όπως ζόμπι, αρχέγονους και ξεχασμένους θεούς, δαίμονες, εξωγήινους, κυβερνητικά πειράματα, τεχνητή νοημοσύνη και ούτω καθεξής. Με λίγα λόγια το παιχνίδι σου προσφέρει μια «άγονη γη» που, παραδόξως, μπορεί να φιλοξενήσει αμέτρητα φρικιαστικά σενάρια που θα εμπνευστεί το τραπέζι των παικτών, ακριβώς για τον λόγο πως η γη της αποκάλυψης δεν έρχεται πακέτο με πολλούς περιορισμούς, κάτι που προσωπικά βρίσκω εντυπωσιακά δημιουργικό. 

Οι Μηχανισμοί του Παιχνιδιού

Το Ten Candles είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι τρόμου -τραγικής- αφήγησης, μια κατηγορία παιχνιδιού τελείως διαφορετική από τα παιχνίδια επιβίωσης, που, ίσως, έχει πάει ο νους σας μέχρι τώρα, καθώς εδώ, γνωρίζετε εξ’ αρχής ότι πρόκειται να πεθάνετε! Τουλάχιστον ως ήρωες της ιστορίας. Παρ’ όλα αυτά ομως, οι ήρωες σας πρέπει να κρατήσουν την ελπίδα τους. Το παιχνίδι έχει απλούς μηχανισμούς επίλυσης διενέξεων που ωθούν σταθερά τους ήρωες προς ένα φρικτό τέλος, παίρνοντας τους σταδιακά τον έλεγχό, καθώς το παιχνίδι προχωράει. 

Δέκα κεριά δημιουργούν ένα χρονόμετρο για το παιχνίδι, που καθορίζει τη διάρκεια του session. Όταν αυτά τα κεριά σβήσουν, το παιχνίδι τελειώνει και οι χαρακτήρες είναι νεκροί. Ο κύριος στόχος των παικτών, εδώ, είναι να αφηγηθούν μια ουσιαστική ιστορία για τις τελευταίες στιγμές αυτών των τραγικών ηρώων και να τους κάνουν να λάμψουν πριν το σκοτάδι τους σβήσει σαν τη φλόγα ενός κεριού. 

Time-Based: Όπως προαναφέρθηκε επιγραμματικά, το Ten Candles χρησιμοποιεί έναν ιδιαίτερο μηχανισμό όσον αφορά την χρονική εξέλιξη του παιχνιδιού. Ανάμεσα στους παίκτες τοποθετούνται δέκα κεριά, τα οποία προσφέρουν φωτισμό στο τραπέζι, ενώ, αν θέλετε να βιώσετε την μέγιστη ατμόσφαιρα, σας προτείνω να μείνετε με αυτά ως μοναδική πηγή φωτισμού! Πέρα από αυτό, όμως, στην ουσία της υπόθεσης, τα κεριά αυτά αποτελούν την ραχοκοκαλιά του μηχανισμού που διέπει αυτό το παιχνίδι. 

• Έτσι, κάθε φορά που μια διένεξη αποτυγχάνει, ένα από τα κεριά σβήνει, με την αφήγηση να περνάει στην επόμενη «σκηνή», φέρνοντας τους παίκτες όλο και πιο κοντά στο αναπόφευκτο και τραγικό τους τέλος. 
• Ακόμα, εάν κάποιο κερί σβήσει μόνο του, είτε επειδή τελείωσε είτε επειδή δημιουργήθηκε κάποιο ρεύμα αέρα από τις σκληρές μοίρες που υφαίνουν αδιάκοπα, όπως πολύ σωστά μαντεύετε, η «σκηνή» διακόπτεται και η ιστορία προχωράει στην επόμενη φάση. 

Όταν μείνει μόνο ένα κερί να παρέχει το αναγκαίο και λυτρωτικό φως στο τραπέζι, λαμβάνει χώρα η τελική σκηνή της «Ύστατης Αναμέτρησης», κατά την οποία οι επιζήσαντες, μέχρι τώρα, χάνονται για πάντα.

Cooperative Storytelling Game: Το Ten Candles πρόκειται για ένα «Συνεργατικό Παιχνίδι Αφήγησης», λιγάκι διαφορετικό από τα κλασικά επιτραπέζια παιχνίδια ρόλων που έχουμε συνηθίσει. Εδώ, αντί ο Αφηγητής να έχει τον απόλυτο έλεγχο της εξιστόρησης των γεγονότων που πλάθουν την ιστορία, όλοι όσοι κάθονται στο τραπέζι μοιράζονται τον βαρύ μανδύα του αφηγητή και με την σειρά τους έχουν ίσα δικαιώματα στην εξέλιξη της σκοτεινής ιστορίας που θα γίνουν μάρτυρες. Κάτι τέτοιο συμβαίνει όταν ένας παίκτης επιχειρήσει να ανταπεξέλθει σε μια πιθανή διέξενη. Εάν αυτή είναι επιτυχής και φέρει μεγαλύτερο αριθμό επιτυχιών από τον κύριο Αφηγητή, αναλαμβάνει την  αφήγηση που θα ολοκληρώσει την σκηνή προσθέτοντας γεγονότα ή αλλάζοντας τις μεταβλητές για τον κύριο Αφηγητή, ο οποίος με την σειρά του παίρνει τη σκυτάλη και συνεχίζει στον κόσμο με τα νέα δεδομένα. 

Οι Τραγικοί Ήρωες

Στα περισσότερα επιτραπέζια παιχνίδια ρόλων ένα από τα σημαντικότερα και ενδιαφέροντα πράγματα είναι η διαδικασία δημιουργίας του ήρωα, με τον οποίο ο παίκτης θα περιηγηθεί στον εκάστοτε φανταστικό κόσμο. Ξεκινώντας, είναι σημαντικό να τονίσω πως οι ήρωες μας δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο class, occupation κ.λπ, που τους δίνει ιδιαίτερες ικανότητες ώστε να ξεχωρίσουν. Είναι πέρα για πέρα κανονικοί, καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας! 

Για μια ακόμα φορά το συγκεκριμένο παιχνίδι σπάει τη νόρμα. Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο «Φύλλο Χαρακτήρα», που είθισται να υπάρχει στα περισσότερα παιχνίδια ρόλων. Εδώ, αντ’ αυτού, ο παίκτης κρατάει 4 λευκές κάρτες που αναγράφουν τα βασικά Χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ήρωα του. Πιο αναλυτικά αυτά είναι τα εξής: 

• Virtue – μια Αρετή
• Vice – ένα Ελάττωμα
• Moment – μια κομβική προσωπική του Στιγμή 
• και το Brink – το Χείλος του Ψυχικού Σθένους του ήρωα

Η Αρετή και το Ελάττωμα έχουν να κάνουν ακριβώς με αυτό που φαντάζεσαι. Το ένα είναι μια συμπεριφορά που, συνήθως, λύνει προβλήματα στην καθημερινότητα και το άλλο, συνήθως, τα δημιουργεί. Αυτά δίνουν καθοριστικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του χαρακτήρα σου και στο πως θα συμπεριφερθεί στην καθημερινότητα του.  Ακόμα, σε περίπτωση που απαιτείται μια ζαριά για το αποτέλεσμα μιας διένεξης και το εξαπλευρο ζάρι σου φέρει 1, κάτι που συνεπάγεται με αποτυχία δηλαδή, μπορείς να κάψεις την κάρτα σου (στην κυριολεξία. Τι τα έχουμε τα κεριά άλλωστε;), που περιέχει ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά και να ξαναρίξεις όσα ζάρια σου έφερνα 1. 

Η Στιγμή του χαρακτήρα σου είναι μια κατάσταση που, αν την εντάξεις σωστά στην αφήγηση, θα δώσεις ελπίδα στον ήρωα σου. Είναι ένας προσωπικός στόχος που έχει ακόμα και τις τελευταίες ώρες της ζωής του, κάτι που ακόμα και στο κυνήγι της επιβίωσης, υποσυνείδητα, έχει ένα μέρος του μυαλού του εκεί και στηρίζει τις ελπίδες του. Αυτή η «ελπίδα» εκδηλώνεται ως «ζάρια ελπίδας» και πρόκειται για ειδικά ζάρια που επιτυγχάνουν πιο συχνά (με 5 ή 6) και όταν φέρουν 1 δεν βγαίνουν εκτός παιχνιδιού, ως είθισται. Το ζάρι αυτό παραμένει στη διάθεση σου εφόσον λάβει χώρα η προσωπική σου στιγμή και για τις επόμενες σκηνές και χάνεται μόνο στην περίπτωση που θα αποτύχει μια διένεξη που επιχείρησες. 

Το Χείλος του Ψυχικού Σθένους του χαρακτήρα σου είναι το πιο σκοτεινό νοητικό μέρος στο οποίο μπορεί να βρεθεί, η πιο απεχθής, φρικτή πράξη που μπορεί να κάνει, εφόσον ξεπεράσει τα όρια του, κάτι αρκετά ρεαλιστικό άλλωστε, δεδομένου πως παίζουμε σ’ έναν κόσμο αποκάλυψης. Κάτι τέτοιο επιτρέπει επαναληπτικές ρίψεις ζαριών σε μια διένεξη που μπορείς να εισάγεις την τρέχουσα ψυχική σου κατάσταση με αφηγηματικό τρόπο. Εφόσον συνεχίζεις να επιτυγχάνεις, ο ήρωας σου παραμένει σε αυτή την τρέχουσα ψυχική κατάσταση και για τις επόμενες σκηνές. 

Παράγοντας Τύχη: Κάτι πολύ σημαντικό, κατά την δημιουργία χαρακτήρα, είναι ο παράγοντας της τύχης. Πιο συγκεκριμένα, σε αυτό το Παιχνίδι Ρόλων τα ζάρια δεν καθορίζουν τα Χαρακτηριστικά Προσωπικότητας του ήρωα μας, αλλά οι ίδιοι οι συμπαίκτες μας. Αυτό συμβαίνει καθώς, εκτός από την κάρτα της Στιγμής, τα υπόλοιπα τρία Χαρακτηριστικά γράφονται από τους συμπαίκτες μας και δίνονται σε εμάς. Η δημιουργία χαρακτήρα παρέχει μια τεράστια δημιουργική ελευθερία αλλά και αυτοσχεδιασμό καθώς τα Προσωπικά Χαρακτηριστικά, συνήθως, περιγράφονται μονολεκτικά ή πολύ συνοπτικά και αόριστα. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον παίκτη να βρει τα βήματα του ήρωα του παίζοντας, καθώς ο κόσμος που τον περιβάλλει θα του δίνει ερεθίσματα κι όχι με έναν προκαθορισμένο ήρωα του οποίου τα χαρακτηριστικά έχουν οριστεί από τον παίκτη πριν την έναρξη τους session.

Ύστατος Χαιρετισμός

Καθώς οι παίκτες ολοκληρώνουν τη δημιουργία του χαρακτήρα τους, πριν καν όλα ξεκινήσουν, το τέλος γράφεται από τους ίδιους στην απόλυτη σιωπή. Κάθε παίκτης πρέπει να ηχογραφήσει ένα τελευταίο μήνυμα, το ύστατο χαίρε, μια προσπάθεια να αφήσει το στίγμα του στον κόσμο, πριν ο ίδιος ή η ίδια χαθεί για πάντα. Φανταστείτε πως ο ήρωας μας, μέσα στην περιπλάνηση του, βρήκε ένα μαγνητόφωνο, έναν ασύρματο, μια βιντεοκάμερα κ.λπ.  Τι σκέφτηκε να ξεστομίσει καθισμένος μέσα στα σκοτάδια;  Μπορεί να είναι ένας χαιρετισμός στην οικογένεια του, ένα μήνυμα με οδηγίες προς άλλους επιζώντες, μια ανακεφαλαίωση των όσων έχει ζήσει με σκοπό την ιστορική τους καταγραφή ή ό,τι άλλο επιθυμεί. Ο κύριος Αφηγητής, μετά το σβήσιμο του τελευταίου κεριού, δένει την ιστορία χρησιμοποιώντας τις τελευταίες καταγραφές των ηρώων. 

House Rule: Παρ’ ότι οι κανόνες λένε οι ηχογραφήσεις να γίνουν κατά την διάρκεια που όλοι είναι μαζεμένοι στο τραπέζι, προτείνω να γίνουν αμέσως μετά την δημιουργία χαρακτήρων ιδιαίτερως για κάθε παίκτη. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να συμβεί και με ένα προσωπικό μήνυμα σε κάθε παίκτη τη στιγμή που θα νιώσει ο Αφηγητής πως η στιγμή είναι ακατάλληλη, με τον παίκτη να αλλάζει δωμάτιο για την δημιουργία της ηχογράφησης. Κάτι τέτοιο θα δώσει μια μοναδική νότα στους απελπισμένους ήρωες σας και η αγωνία θα κλιμακωθεί, καθώς όλοι θα περιμένουν να ακούσουν τα μηνύματα των συμπαικτών τους. Προσπαθήστε να μην γίνετε πολύ συγκεκριμένοι με τους κινδύνους ή τα γεγονότα που συμβαίνουν, όσο ο ήρωας σας ηχογραφεί, καθώς δεν ξέρετε πως θα κινηθεί το νήμα της ιστορίας.

Το δικό μας τελευταίο κερί 

Εάν το ενδεχόμενο να ξυπνήσεις ένα πρωί και έξω από το παράθυρο σου να αντικρίσεις κάτι που μοιάζει με ένα σενάριο του Ten Candles σου μοιάζει εξωπραγματικό, επίτρεψε μου να γελάσω φίλε αναγνώστη. Μάλλον, δεν έχεις εκτιμήσει καλά το τι πραγματικά είναι ικανός να σου δώσει ο κόσμος που ζούμε από θέμα εκπλήξεων. Πριν δύο-τρία χρόνια, εάν σου έλεγε κάποιος πως στην Ελλάδα θα υπάρχει απαγόρευση βραδινής κυκλοφορίας χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, θα φοβόμασταν να δώσουμε το χέρι μας και πως θα φυλάμε τσίλιες για να κάτσουμε σε ένα παγκάκι μην μας δει η αστυνομία, τι θα έλεγες;

Πια, ό,τι και να δω σε ένα έκτακτο δελτίο ειδήσεων, ακόμα και αν φέρει τα πάνω-κάτω στα ήσυχα νερά μου, δεν με εκπλήσσει αρκετά. Ο κόσμος κινείται χωρίς να μας ρωτήσει, μας τρομάζει και εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Έτσι, κάθε έκτακτο δελτίο στο μυαλό μου αντιστοιχεί με ένα session στο συγκεκριμένο παιχνίδι ρόλων, με την παρέα καθισμένη στο μπαλκόνι μια ζεστή νύχτα του καλοκαιριού. Να κοιτάμε την επόμενη καραντίνα/αποκάλυψη αγέροχα στα μάτια με μια κρύα μπύρα στο χέρι. Τουλάχιστον, θα έχουμε προετοιμαστεί αρκετά!

Τα σενάρια είναι πραγματικά αμέτρητα, ειδικά αν σκεφτείς πως κόβουν και ράβουν όλοι οι παίκτες που κάθονται γύρω από το τραπέζι σαν ένα γαϊτανάκι τραγικής αφήγησης. Το παιχνίδι είναι αυτοτελές, σύντομο και ταυτόχρονα έχει  έναν αγχωτικό μηχανισμό που πιέζει χρονικά, αρκετά ώστε να ανάψουν τα αίματα. Προχωράς στο θάνατο, μα ανυπομονείς για την επόμενη αναγέννηση σου. 

Τα φώτα έσβησαν,
οι παλμοί ενστικτωδώς ξεκίνησαν να ανεβαίνουν
κι εμείς εδώ, ακόμα ζωντανοί (;)

Πηγές & Χρήσιμα links:
Ten Candles by Cavalry Games
Ten Candles Sessions by Geek & Sundry
Περαιωμένο Kickstarter