Σήμερα, θα σας πω μια ιστορία. Μια ιστορία για έναν τραγικό και παρεξηγημένο ήρωα που, παρέα με τους γενναίους συντρόφους του, επιχείρησε να σώσει έναν άγριο και σκληρό κόσμο, που υιοθέτησε ως θετή του πατρίδα και τους αφιλόξενους κατοίκους του που τον απεχθάνονταν για τη φυλή του και το χρώμα του δέρματός του. Μα η ιστορία μου θα ήταν λειψή αν δεν μιλούσα και για τον δημιουργό του που τον εμπνεύστηκε και δημιούργησε τις περιπέτειές του βασισμένος στη δύσκολη προσωπική του πορεία. Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί σε καλύτερη περίσταση, καθώς αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη η επανέκδοση των βιβλίων αυτού του υπέροχου κόσμου στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Anubis.
Ξέρω πως είστε πολύ μεγάλοι για να ακούτε παραμύθια, αλλά έχω εμπιστοσύνη στην παιδική καρδιά σας που ακόμα ονειρεύεται κόσμους φανταστικούς, πλασμένους από μαγεία και όνειρα, όμοιους με αυτόν του Icewind Dale Trilogy που δημιούργησε, για τον κόσμο του Forgotten Realms, ο R.A Salvatore.
Τώρα, κλείστε τα μάτια και φανταστείτε πως είστε στη μέση μιας μανιασμένης χιονοθύελλας…
The Icewind Dale Trilogy: Πώς όλα ξεκίνησαν από ένα τυπογραφικό λάθος
Η χιονοθύελλα που τα ξεκίνησε όλα: Η ιστορία μας ξεκινά στη Μασαχουσέτη των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Φεβρουάριο του 1978, καθώς μια επικών διαστάσεων θύελλα μαίνεται ανεξέλεγκτα, σκεπάζοντας τα πάντα με ένα παχύ, λευκό στρώμα χιονιού. Θύμα της είναι και ο δεκαεννιάχρονος τότε Robert Antony Salvatore ή Μπομπ, όπως όλοι τον φώναζαν, που παγιδεύεται στο πατρικό του σπίτι για μία ολόκληρη εβδομάδα, χωρίς κάποια διέξοδο να δείχνει ικανή να τον σώσει από τη βαρεμάρα. Τότε, από έλλειψη εναλλακτικών, ξεκινάει να διαβάζει μια διάσημη σειρά βιβλίων, που μια από τις αδερφές του τού έκανε δώρο για τα Χριστούγεννα. Ήταν το Χόμπιτ και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών και η ζωή του θα αλλάξει για πάντα, αφού θα ερωτευτεί τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, διαβάζοντας κάθε σχετικό βιβλίο που θα πέσει στα χέρια του και αλλάζοντας την κατεύθυνση των σπουδών του στο Κολέγιο από τα Οικονομικά στη Δημοσιογραφία, φιλοδοξώντας να γράψει κάποτε τις δικές του ιστορίες.
Η δημιουργία του Icewind Dale: Μερικά χρόνια αργότερα, στις αρχές του 1987, ο R.A Salvatore θα αντιμετώπιζε ένα σημαντικό πρόβλημα. Του έχει ανατεθεί η πρώτη του περιπέτεια στον κόσμο των Forgotten Realms και στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με την εκδότριά του διαπίστωνε πως όλες οι ενδιαφέρουσες περιοχές του κόσμου ήταν ήδη πιασμένες από άλλους συγγραφείς. Τότε παρατήρησε ένα τυπογραφικό λάθος στη βορειοδυτική γωνιά του χάρτη του κόσμου που του είχαν στείλει, δίπλα σε μια μεγάλη οροσειρά με το όνομα: «Spine of the World». Φαίνεται πως κάποιος είχε αφήσει εκεί κατά λάθος μια διπλή καμπύλη γραμμή που έμοιαζε με μια πεδιάδα μέσα στους πάγους. Ίσως, μια θύμηση της χιονοθύελλας που του άλλαξε τη ζωή μερικά χρόνια πριν να τον έκανε να επιλέξει ως έδρα των ηρώων του αυτή την παγωμένη περιοχή, ονομάζοντάς την: «Icewind Dale».
Καιρός είναι, πλέον, να συναντήσεις τον ήρωά μας, ένα σκοτεινό ξωτικό που ακούει στο όνομα του Ντριτζτ Ντο Έρντεν και που τώρα περιδιαβαίνει την παγωμένη ερημιά του Icewind Dale.
Η γέννηση του Ντριτζτ
Το τηλεφώνημα: Η ιστορία μας γυρίζει πίσω, στο μακρινό 1987, στη μικρή πόλη του Λεομίνστερ της Μασαχουσέτης, μέσα στο ταπεινό σπίτι του Μπομπ, που τότε ακόμα δούλευε ως υπάλληλος σε μια χρηματοπιστωτική εταιρεία. To τηλέφωνο χτυπάει και αυτός σπεύδει να σηκώσει το ακουστικό. Στην άλλη άκρη της γραμμής είναι μια από τις εκδότριες της TSR, της εταιρίας που ίδρυσε ο Gary Gygax για να προωθήσει το Dungeons and Dragons, η Μαίρη Κίρκοφ, με ένα αίτημα που θα τον βοηθούσε να εμπνευστεί τον διασημότερο ήρωα των βιβλίων του Dungeons and Dragons και που μακροπρόθεσμα θα τον έκανε πλούσιο πέρα από κάθε προσδοκία.
Το μοιραίο αίτημα: Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν ο εξής:
– «Έλα, Μπομπ. Πρέπει να προωθήσω το βιβλίο σου στους πωλητές μας και ο συνοδευτικός χαρακτήρας του Γούλφγκαρ, του κύριου ήρωά σου, πρέπει να αλλάξει. Ποιος θα είναι;» Στο τηλέφωνο ήταν η εκδότριά του που δεν περίμενε καν να της γυρίσει τον χαιρετισμό.
Ο Μπομπ ξαφνιάστηκε από τον επιτακτικό τόνο στη φωνή της αλλά δεν αντέδρασε. Εδώ και τέσσερα χρόνια προσπαθούσε να πουλήσει το πρώτο του βιβλίο χωρίς καμία επιτυχία. Η Μαίρη ήταν η μόνη που είχε ενδιαφερθεί για το συγγραφικό του ταλέντο και αυτός θα έκανε τα πάντα για να την εξυπηρετήσει.
– «Δώσε μου λίγη ώρα και θα τον φτιάξω. Θα σε πάρω το απόγευμα».
– «Μπομπ, δεν καταλαβαίνεις, πρέπει να έχω τον συνοδευτικό χαρακτήρα ΤΩΡΑ, η συνάντηση με τους πωλητές ξεκίνησε πριν 5 λεπτά και πρέπει να μπω για να τους ψήσω. Ποιος είναι;»
Εκείνος έκλεισε τα μάτια για μια στιγμή και ύστερα μίλησε χωρίς καν να σκεφτεί:
– «Είναι ένας Dark Elf»,
– «Μα αυτά είναι τέρατα» απάντησε εκείνη.
– «Ναι» ξαναείπε ο Μπομπ «ένα Dark Elf Ranger, είναι μια χαρά, κανένας δεν το έχει κάνει στο παρελθόν».
Ακολούθησε μια μεγάλη παύση.
– «Υπάρχει λόγος που κανένας δεν το έχει κάνει στο παρελθόν».
– «Όχι, θα είναι μια χαρά, θα είναι μια χαρά. Είναι απλώς ένας συμπληρωματικός χαρακτήρας».
– «Ποιο είναι το όνομά του;»
Και πάλι ασυναίσθητα εκείνος αποκρίθηκε:
– «Ο Ντριτζτ Ντο Έρτνεν, του Ντέρμον Νασέζμπερνον, του 9ου οίκου της πόλης της Μεντζομπεράντζαν»
Και πάλι μια μεγάλη παύση.
– «Μπορείς να συλλαβίσεις το τελευταίο;»
– «Σε καμία περίπτωση»
Έτσι, μέσα σε δευτερόλεπτα και χωρίς καθόλου σκέψη ή προγραμματισμό, γεννήθηκε ο ήρωάς μας που παρέα με το μαγικό αιλουροειδές του θα άλλαζε την πορεία του κόσμου του αλλά και τη μοίρα του συγγραφέα του, που θα εμπλεκόταν σε ένα έργο ζωής, με τη σειρά των περιπετειών του να καλύπτει πλέον 37 βιβλία.
Η εξέλιξη του Drizzt
Το γατάκι: Ήρωες με τόσο ατόφια αίσθηση ηθικής σαν τον Ντριτζτ δεν γεννιούνται τυχαία. Αν αναζητήσουμε τα ίχνη της προέλευσής του, ίσως πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, και να επισκεφτούμε μια κακόφημη συνοικία κοντά στο Fitchburg State University, στο Κολέγιο που φοιτούσε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο R.A Salvatore. Σύμφωνα με την ιστορία, όπως τη διηγείται ο συγγραφέας, καμία δεκαριά μαντραχαλάδες είχαν βαλθεί να κλωτσάνε για διασκέδαση ένα γατάκι που έκλαιγε αβοήθητο. Τότε, ένα αυτοκίνητό σταματά δίπλα τους και από αυτό βγαίνει ένας σωματώδης νεαρός που δεν είναι άλλος από τον Μπομπ στα φοιτητικά του χρόνια. Αφού βάλει το γατάκι στο αυτοκίνητο, αρχίζει να δέχεται απειλές από την ομάδα των τραμπούκων. Τότε, χωρίς να διστάσει, εξουδετερώνει στα γρήγορα τον δυνατότερο από αυτούς και απευθυνόμενος στους άλλους φωνάζει: «Ελάτε λοιπόν, μείνατε μόνο εννιά, ποιος είναι ο επόμενος;».
Το σκοτεινό ξωτικό παίρνει τα ηνία: Ο Ντριτζτ σχεδιάστηκε για να είναι, απλώς, ο μέντορας του Γούλφγκαρ, του νεαρού βαρβάρου που προοριζόταν να είναι και ο ήρωας του πρώτου βιβλίου του Μπομπ με τίτλο: «Το Κρυστάλλινο Σκήπτρο». Ο σχεδιασμός όμως αυτός άλλαξε από τη δεύτερη κιόλας σελίδα του βιβλίου. Ο ίδιος μας λέει χαρακτηριστικά: «Ο Ντριτζτ διασχίζει την Τούνδρα και δύο Γέτι εμφανίζονται μέσα από τα χιόνια, για να τον αιφνιδιάσουν. Ήταν η στιγμή που διαπίστωσα πως το βιβλίο ήταν προορισμένο, όχι για τον Γούλφγκαρ, αλλά γι’ αυτόν τον χαρακτήρα. Ο Ντριτζτ τότε μου είπε: Βάλε τον Γούλφγκαρ στην άκρη. Έχω να σου πω μια ιστορία».
Ο χαρακτήρας του: Ο Σαλβατόρε αποκάλεσε τον Ντριτζτ: «Κλασικό, ρομαντικό ήρωα, έναν ιδεαλιστή που διατηρεί τις αρχές του ακόμη και μπροστά σε βέβαιο θάνατο και συνεχώς παρεξηγημένο απ’ τον περίγυρό του, αφού τις περισσότερες φορές οι ηρωικές του πράξεις δεν τυγχάνουν καν αναγνώρισης». Και όντως, το σκοτεινό ξωτικό δεν θα διστάζει να εκτεθεί σε θανάσιμο κίνδυνο, για να σώσει αθώους, παρακινημένος όχι απ’ την προοπτική του κέρδους, αλλά από μια αλάνθαστη ηθική πυξίδα που καθοδηγεί τις πράξεις του. Όταν κάποτε σε μια συνέντευξη ρώτησαν τον Salvatore για την πηγή της έμπνευσής του, αρνήθηκε την εικασία πως ο Ντριτζτ αποτελούσε ήρωα των περιπετειών του στο D&D, ενώ ο ίδιος θεωρεί πως αποτελεί ανάμιξη του Daryth, του ήρωα που θα ενσάρκωνε αρχικά τον μέντορα του Γούλφγκαρ και του Άραγκορν από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.
Βέβαια, ο Ντριτζτ δεν θα έκανε τίποτα χωρίς τους συντρόφους του, που πέρα από τον ηρωισμό τους έχουν να μοιραστούν και τις τραγικές προσωπικές τους ιστορίες. Οι ιστορίες, μάλιστα, αυτές δεν είναι διαφορετικές από αυτές που έζησε και ο δημιουργός τους μερικά χρόνια πριν…
Οι Σύντροφοι του Ντριτζτ
Θύμα σχολικού εκφοβισμού: Ο Μπομπ ήταν ένα απ’ τα πιο κοντά παιδιά στο Γυμνάσιο που φοιτούσε, ενώ ένα πρόβλημα στα γόνατα τον ανάγκαζε πολλές φορές να περπατά στο σχολείο με μπαστούνι. Τα χαρακτηριστικά αυτά τον καθιστούσαν μαγνήτη για κάθε είδους νταή και όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, ο εκφοβισμός που δέχτηκε ήταν ανελέητος. Ως αποτέλεσμα σε ολόκληρο το Γυμνάσιο αισθανόταν απόβλητος, είχε χάσει κάθε αυτοπεποίθηση και ακόμη φοβόταν να επιστρέψει στο σχολείο στο τέλος των καλοκαιρινών του διακοπών. Το καλοκαίρι, όμως, των 15 του χρόνων κάτι άλλαξε. Ο Μπομπ μέσα σε διάστημα λίγων μηνών ψήλωσε κατά 20 πόντους, πήρε 25 κιλά, κέρδισε πίσω την αυτοπεποίθησή του και αποφάσισε να ξεκινήσει τα βάρη και το μποξ, για να μην πέσει ποτέ ξανά θύμα εκφοβισμού.
The Companion of the Hall: Δεν ήταν, λοιπόν, τυχαίο πως και οι χαρακτήρες του στο Icewind Dale, οι φημισμένοι ήρωες του «Companion of the Hall», μοιράζονται τα ίδια γνωρίσματα. Όλοι τους είναι απόκληροι, ορφανοί ή κυνηγημένοι, αλλά, χωρίς καμία εξαίρεση, αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τη θέση τους στον κόσμο που ζουν.
- Αρχηγός τους ήταν ο νάνος Μπρούενορ Μπάτλχαμερ, διωγμένος απ’ το προγονικό του βασίλειο από έναν Δράκο.
- Η υιοθετημένη κόρη του είναι η Κάτι Μπρι, της φυλής των ανθρώπων, που ο Μπρούενορ έσωσε από βέβαιο θάνατο όταν ήταν μικρή.
- Ο Γούλφγκαρ είναι ο νεαρός Βάρβαρος που ο Μπρούενορ νικά σε μάχη, όταν η φυλή του εισβάλλει στη Δεκάπολη. Η καταδίκη του σε πενταετή υπηρεσία δίπλα στο νάνο εξελίσσεται σταδιακά σε σχέση στοργής.
- Ο Ρέτζις είναι το χάλφλιγκ που έφυγε καταδιωγμένος από την πατρίδα του στο νότο, έχοντας στην κατοχή του έναν ασυνήθιστο μαγικό θησαυρό που θα βάλει αυτόν και τους φίλους του σε επικούς μπελάδες.
- Και τέλος, έχουμε το σκοτεινό ξωτικό Ντριτζτ Ντο Έρντεν, τον Ranger που βοηθά ανιδιοτελώς μια κοινότητα που τον απεχθάνεται και τον μισεί και τη σύντροφό του στην περιπέτεια, τη μαγική πάνθηρα που ακούει στο όνομα Γκουένγουιβαρ.
Ο R.A. Salvatore ως συγγραφέας
Το D&D ως έμπνευση των περιπετειών του: Μια ιστορία δεν μπορεί να είναι επιτυχημένη χωρίς τις ιδιαιτερότητές της και οι ιστορίες του Μπομπ βασίστηκαν τόσο στη φιλοσοφία του ως συγγραφέα όσο και στο ιστορικό του στα παιχνίδια του Dungeons & Dragons, τα οποία είχε ξεκινήσει ήδη απ’ το 1980. Η πρώτη έκδοση του παιχνιδιού είχε βγει κάποια χρόνια πριν και αυτός απολάμβανε να παίζει με τρόπο ιδιαίτερα δημιουργικό είτε ως παίκτης είτε ως DM. Αυτό, εξάλλου, φαίνεται και από τον κόσμο που εμπνεύστηκε στα βιβλία του. Έναν κόσμο γεμάτο πανίσχυρα μαγικά αντικείμενα, κακούς δράκους και δαίμονες αλλά και φονικούς αντιπάλους που απειλούν τους ήρωές του άλλοτε με τη μορφή τεράτων, όπως γίγαντες και wererats και άλλοτε με τη μορφή πονηρών δολοφόνων και αδίστακτων κλεφτών ή πειρατών.
Αυτοτελείς περιπέτειες: Υπάρχουν συγγραφείς που προσχεδιάζουν τον κόσμο και τους ήρωές του, όπως ο Robert Jordan στη σειρά βιβλίων του: «Wheel of Time». Ο Salvatore δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία, αφού πλάθει σχεδόν αυτοτελείς ιστορίες, όπως αυτές του James Bond ή του Sherlock Holmes, όπου ο αναγνώστης μπορεί να ξεκινήσει τη σειρά των περιπετειών τους από οποιοδήποτε βιβλίο της σειράς του.
Η ιδιαιτερότητα της συγγραφής του: Ο ίδιος περιγράφει τη διαδικασία της συγγραφής ως μια προσπάθεια να καταλάβει τον κόσμο μέσα από τα μάτια των ηρώων του, αφού πρώτα τους έχει βάλει σε μια δύσκολη και πιεστική κατάσταση. Τονίζει πως ποτέ δεν γνωρίζει από πριν την εξέλιξη των ιστοριών του, γράφοντας αυτά που του υπαγορεύουν οι ίδιοι οι ήρωές του, μένοντας έκπληκτος με τις απρόσμενες κινήσεις τους και γελώντας με τα αστεία τους. Το είδος του, όπως το αποκαλεί και ο ίδιος, είναι: «Παρεΐστικη Φαντασία» ή «Buddy Fantasy», ανεβάζοντας τους αναγνώστες του σ’ ένα τραινάκι περιπέτειας και δράσης, περνώντας τους μέσα από έναν ονειρικό κόσμο γεμάτο με τρομοκρατικές απειλές, για να τους παραδώσει πάλι πίσω, σώους και αβλαβείς, σ’ ένα κλασικό φινάλε του είδους: «τέλος καλό, όλα καλά».
Η μάχη κατά του ρατσισμού
Τα μαύρα ξωτικά: Έτσι ονόμαζαν στην αρχή τα Drow, πριν το αλλάξουν σε «Σκοτεινά ξωτικά», λόγω αντιδράσεων για τα ρατσιστικά στερεότυπα που ένας τέτοιος χαρακτηρισμός αναπαράγει. Ο ήρωάς μας, ένας απόβλητος, μέλος μιας φυλής καταραμένης και κυνηγημένης από όλους, πασχίζει να δείξει την αξία του, σώζοντας, πολλές φορές από βέβαιο θάνατο, αυτούς που τον περιφρονούν αλλά κι εμάς από τις προκαταλήψεις μας, βοηθώντας μας να δούμε μέσα από τα βιολετιά του μάτια μια άλλη πραγματικότητα που ενώνει αντί να χωρίζει, πέρα από μίση και ρατσισμούς. Λέτε να τα καταφέρει;
Επίλογος
Όταν η τριλογία του Icewind Dale έφτασε στο τέλος της, ο R.A. Salvatore ετοιμάστηκε να αποχωριστεί τους ήρωες που τόσο αγάπησε. Βέβαια, αυτό που δεν υπολόγισε ήταν τα χιλιάδες γράμματα που κατέκλυσαν την TSR, ζητώντας απ’ την εταιρεία να δημιουργήσει ακόμη μία τριλογία, που αυτή τη φορά θα αποκαλύπτει το παρελθόν του ήρωα που όλοι λάτρεψαν, του Ντριτζτ Ντο Έρντεν, του σκοτεινού ξωτικού απ’ την πόλη της Μεντζομπεράντζαν.
Τότε ήταν που το τηλέφωνο στο σπίτι των Σαλβατόρε χτύπησε για ακόμη μια φορά. Στην άλλη άκρη του ακουστικού ήταν πάλι η Μαίρη Κίρκοφ που αυτή τη φορά του έλεγε: «Γιατί να μην δημιουργήσεις μια νέα τριλογία, αλλά αυτή τη φορά για την προέλευση του Ντριτζτ στον κόσμο;»
Μια νέα περιπέτεια ξεκινά, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Διαγωνισμός
Το παρόν άρθρο συνοδεύτηκε από έναν ωραίο διαγωνισμό σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο Anubis. Ο τυχερός αναγνώστης, κατά την δημοσίευση του άρθρου, έπειτα από κλήρωση κέρδισε την υπέροχη τριλογία του Icewind Dal!
