“Books are keys that open many doors”
James Rollins
Αγαπητοί μου συμπορευτές και συμπορεύτριες στους κόσμους του Φανταστικού,
Καλωσήρθατε σε μία επική συνέντευξη της στήλης μας «Creators’ Corner», όπου θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε παρέα, μέσα από συνεντεύξεις, εμπνευσμένους Έλληνες (και όχι μόνο) δημιουργούς και κοινωνούς του fantasy και των παιχνιδιών, που ομορφαίνουν τη ζωή μας με τις εμπνεύσεις τους. Θα μιλήσουμε για υλικό σχετικό με παιχνίδια ρόλων, κούπες, μαγικά ραβδιά, θυρεούς, βιβλία, κοινότητες RPG, Game Masters, βιβλιοπωλεία, video-games, comics, επιτραπέζια και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί το διεγερμένο, από τη φαντασία, μυαλό σας. Η στήλη μας, αυτή τη φορά, έχει την χαρά να φιλοξενεί μερικά από τα πιο δημιουργικά και πετυχημένα άτομα στο χώρο της δημιουργίας υλικού για παιχνίδια ρόλων, τους “Eren Chronicles”. Δεν θα πω πολλά εγώ, για να αφήσω περισσότερο χώρο στον Γιώργο, τον Νίκολα και τον Νίκο να μας μιλήσουν για το έργο τους. Πριν ξεκινήσουμε, καλό θα ήταν να τονίσω πως η συνέντευξη μας δεν έχει την συνηθισμένη Q&A μορφή, αλλά προήλθε μετά από μία live online συζήτηση, ώστε να είναι πιο ζωντανή. Ξεκινάμε λοιπόν!
Δημήτρης Κολοβός: Καλησπέρα παιδιά και καλωσήρθατε στη φιλόξενη ταβέρνα μας! Πείτε μας λίγο λόγια, πριν ξεκινήσουμε, για να ξέρουμε με ποιους μιλάμε!
Νικόλας Τοτίεφ: Είμαι ο Νικόλας Τοτίεφ και είμαι software developer by day εδώ και 3 χρόνια και game designer by night εδώ και 6 χρόνια. Μένω με 3 γατιά στη Θεσσαλονίκη, μαθαίνω Ιαπωνικά και ευελπιστώ, κάποτε, να ζω καθαρά κάνοντας το χομπι μου, που είναι να δημιουργώ επιτραπέζια παιχνίδια και να γράφω.
Νίκος Οσταδημήτρης: Ειμαι ο Νίκος Οσταδημήτρης, κατά βάση μουσικός. Έχω περάσει από διάφορα παράλληλα επαγγέλματα και κατά την περίοδο του covid, που ο βιοπορισμός μέσω της μουσικής έγινε (ακόμα) πιο δύσκολη υπόθεση, αποφάσισα να κάνω την απόπειρα να ζήσω μέσα από τη συγγραφή. Ξεκίνησα από το παιδικό παραμύθι, αλλά σύντομα κατέληξα να γράφω για την κοινότητα των TTRPG.
Γιώργος Σφενδουράκης: Εγώ είμαι ο Γιώργος Σφενδουράκης, forever DM για 20 χρόνια τώρα, απ’ όταν έπεσε στα χέρια μου το “Player’s Handbook” της 3.5, χωρίς να ξέρω τι με περιμένει. Πλέον, έχω αφήσει την έρευνα, που ήταν το δεύτερο πάθος μου και ασχολούμαι, πλήρως, με τη συγγραφή, το GMing και γενικά τη δημιουργία ιστοριών και εμπειριών γύρω από το τραπέζι.
Κολοβός Δ.: Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας;
Τότιεφ Ν.: Γνωριστήκαμε πριν 3 χρόνια ουσιαστικά. Ο Νίκος είχε αρχίσει μονος του το “The Eren Chronicles” group και είχε βγάλει μερικούς τίτλους στο “DM’s Guild”. Έτυχε εγώ να τον προσεγγίσω, βλέποντας προηγούμενες δουλειές του, αφού είδα τα “Star Signs: Children of the Stars”. Εγω, τότε, έγραφα για καμιά 3 χρονια, ήδη, στο “DM’s Guild”, οπότε τον βοήθησα να μάθει λίγο τα διαδικαστικά του site. Στη συνεχεια, ξεκίνησε να κάνει το “Journey of the Godslayer” και συμμετείχα σε έναν υποστηρικτικό ρόλο στη διαδικασία υλοποίησης του. Ο Γιώργος είχε κάνει ένα άρθρο στο Goblin’s Tavern για το “Star Signs” και προσφέρθηκε να κάνει editing στο “Godslayer”. Τελικά, κατέληξε να γράψει και μεγάλο κομμάτι του, οπότε το “Godslayer” έγινε, πια, το μωρό και των 4 (καθώς ο τέταρτος ηταν ο Άγγελος Κυπριανός, που συμμετειχε στη δημιουργική διαδικασία).
Κολοβός Δ.: Από πού προκύπτει το όνομα σας, αλήθεια;
Οσταδημήτρης N.: Το όνομα, όπως και τα μεγαλύτερα κομμάτια της έμπνευσης που αντλώ για τα βιβλία, πηγάζει από το worldbuilding project που γράφω από μικρός. Σε αυτό το fantasy setting, ο όρος ”Eren” χρησιμοποιείται για κάθε ον που έχει αναπτύξει την ικανότητα να δημιουργήσει κοινότητα και τέχνη. Εν ολίγοις, έτσι ορίζονται τα core races.
“Θεωρώ πως ο ένας συμπληρώνει όμορφα τα κενά του άλλου, πονάμε όλοι αυτό που κάνουμε και εξελισσόμαστε μαζί.”
Κολοβός Δ.: Πώς είναι να δημιουργείτε, ταυτόχρονα, κόσμους φανταστικούς και υλικό για τα RPG παιχνίδια; Αλλιώς είναι να δημιουργείς κανείς μόνο του και άλλες προκλήσεις έχει η συνεργατική διαδικασία. Μιλήστε μας για τη διαδικασία.
Οσταδημήτρης N.: Προσωπικά, πάντα πίστευα πως το δημιουργικό αποτέλεσμα του συνόλου είναι πάντα ανώτερο από εκείνο του ατόμου. Ήθελα πολύ να συνδημιουργήσω και να συντονιστώ συλλογικά με άλλους δημιουργούς. Γι’ αυτό και ήταν, πραγματικά, δώρο από τη μοίρα για εμένα ότι γνώρισα τα παιδιά, την περίοδο που τα γνώρισα. Θεωρώ πως ο ένας συμπληρώνει όμορφα τα κενά του άλλου, πονάμε όλοι αυτό που κάνουμε και εξελισσόμαστε μαζί.
Σφενδουράκης Γ.: Το γράψιμο του “υλικού” δεν είναι μια δουλειά ή ένα task. Είναι μια εμπειρία. Είναι μια εμπειρία που είναι πολύ διαφορετική, όταν γίνεται κάτω από ομάδα, ειδικά ομάδα που μπορεί να σε καλύψει σε αυτά που σου λείπουν, να σε καθοδηγήσει, να χαρεί και να πονέσει μαζί σου. Σίγουρα, είναι πρόκληση και θέλει υπομονή. Δύσκολα υπάρχει ιδέα ή όραμα που δεν θα επηρεαστεί από τους υπόλοιπους και θα χρειαστεί να σφυριλατηθεί από συζήτηση και ίσως, μερικές φορές, διαπραγμάτευση, για να βγει, τελικά, κάτι καλύτερο από το αρχικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι παίρνει παραπάνω χρόνο πάντοτε. Πέρα από το διαμοιρασμό του βάρους, ένας συνεργάτης μπορεί να αναλάβει τα πράγματα που θα σε δυσκολέψουν και να σε εμπνεύσει περισσότερο. Είναι μια πρόκληση να ισορροπήσεις δημιουργικό ίστρο με προγραμματισμό, για να μπορούν όλοι να συνεργαστούν αρμονικά, αλλά είναι κάτι που σίγουρα αξίζει τον κόπο.
“Πιστεύουμε, πραγματικά, στην κοινότητα και στις δυνατότητες που έχει, όταν ενώνεται γύρω από έναν κοινό στόχο”
Κολοβός Δ.: Εκτός από τη δημιουργία υλικού, παίρνετε ενεργό ρόλο και για όσα συμβαίνουν στην κοινότητα μας. Μιλάω για τη στάση σας απέναντι στο τελευταίο OGL και τη στάση της “Wizards of the Coast”.
Οσταδημήτρης Ν.: Γενικά, το βιώσαμε όπως όλοι οι άλλοι δημιουργοί, ως επίθεση προς τον κλάδο μας. Προφανώς, για εμάς, τα μόνα αντανακλαστικά που θα μπορούσαμε να έχουμε απέναντι σε αυτό ήταν αλληλέγγυα. Προσπαθήσαμε ενεργά και προσπαθούμε ακόμα να δημιουργήσουμε ασφαλείς χώρους, στους οποίους μικροί δημιουργοί, όπως εμείς, θα μπορούν να συσπειρωθούν και να συμπράξουν, έτσι ώστε μαζί να υπάρξουν και να εξελιχθούν, ανεξάρτητα από τα συμφέροντα και τις ρήτρες των μεγάλων εταιριών. Έχουμε δρόμο ακόμα, αλλά πιστεύουμε, πραγματικά, στην κοινότητα και στις δυνατότητες που έχει, όταν ενώνεται γύρω από έναν κοινό στόχο, πράγμα που απέδειξε περίτρανα και η σειρά των αντιδράσεων και το μποϊκοτάζ που ακολούθησε το όλο σκάνδαλο.
Τοτίεφ. Ν.: Και να συμπληρώσω εδώ οτι το σκάνδαλο του OGL ήταν ο λόγος που αποχωρήσαμε από το “DM’s Guild”. Δεν μπορούσαμε, με καθαρή συνείδηση, να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με μια τέτοια εταιρεία και γι’ αυτό βάλαμε μπρος για το “Kickstarter”, για να κάνουμε την πρώτη μας αυτοέκδοση. Υπάρχουν ακόμα πολλά βήματα που μπορούν να γίνουν προς αυτόν τον τομέα, παράδειγμα ένα συλλογικό e-shop στο site μας, αλλά αυτά, ίσως, να ‘ναι μια ιστορία για άλλη φορά.
“Λίγα πράγματα είναι τόσο όμορφα όσο να βλέπεις τις ιδέες, που ήταν ο σπόρος για ιστορίες σου, στο νου κάποιου άλλου να αναπτύσσονται πλήρως διαφορετικά και να παίρνουν νέα ζωή.”
Κολοβός Δ.: Έχετε δημιουργήσει περιπέτειες και βοηθήματα τα οποία είναι ιδιαιτέρως αγαπητά. Τι σας αρέσει να κατασκευάζετε περισσότερο;
Οσταδημήτρης Ν.: Μου αρέσει, μέσα από το υλικό, να αισθάνομαι ότι ο παίκτης/αναγνώστης προβληματίζεται, μπαίνει σε ηθικά διλήμματα και αντλεί έμπνευση, την οποία μεταφέρει, μετά, στον πραγματικό κόσμο. Αυτό επιτυγχάνεται, συνήθως, πιο εύκολα μέσω από περιπέτειες, αν και είναι εφικτό και μέσα από supplements/compediums. Στα TTRPGs, όσο σε εισάγει σε ένα αισθητικό περιβάλλον η αφήγηση, άλλο τόσο σε εισάγει και το μηχανιστικό τους κομμάτι. Οπότε, συνήθως, επιλέγω να τα προσεγγίζω αυτά τα δύο παράλληλα.
Τοτίεφ. Ν.: Εγώ, προσωπικά, λατρεύω να δημιουργώ subclasses και τέρατα. Νιώθω ότι είναι τα πιο σημαντικά tools για να κάνεις embody μια ιστορία σε μορφή game. Τώρα τελευταία, που έχουμε ασχοληθει και με adventures, λίγο αρχίζω να βρίσκω μια αγάπη εκεί πέρα. Αλλά προς το παρόν, μέσα μου κυριαρχούν τα subclasses και τα τέρατα. Εγώ προτιμάω τα mechanics. Σίγουρα, μ’ αρέσει και το lore, αλλά βρίσκω περισσότερο ενθουσιασμό στην πρόκληση του να μπορείς να αποδώσεις μια ιδέα μέσω μηχανισμών. Ιδανικά, δώσε μου ωραίο lore, να σου κάνω mechanics γι’ αυτό!
Σφενδουράκης Γ.: Περισσότερο απ’ όλα μου αρέσει να κατασκευάζω κόσμους και ιστορίες. Πολλές φορές, οι μηχανισμοί, τα classes, spells κλπ. είναι εργαλεία, τα οποία δίνουν ζωή σε αυτόν τον κόσμο και επιτρέπουν σε κάποιον να φανταστεί κάτι το μεγαλύτερο, καθώς και πιο ελεύθερα. Εξίσου είναι ευχάριστο να γράφεις τα παραπάνω, για να εξοπλίσεις τους αναγνώστες με τρόπους να πουν τις δικές τους ιστορίες. Λίγα πράγματα είναι τόσο όμορφα όσο να βλέπεις τις ιδέες, που ήταν ο σπόρος για ιστορίες σου, στο νου κάποιου άλλου να αναπτύσσονται πλήρως διαφορετικά και να παίρνουν νέα ζωή.
“Λίγα πράγματα είναι πιο συγκινητικά από το να έχεις άτομα να σε στηρίζουν και να φαντάζονται με τις δημιουργίες τους.”
Κολοβός Δ.: Οι τίτλοι σας στο “DM’s Guild” έχουν πολύ μεγάλη απήχηση και αυτό φαίνεται από τις διακρίσεις που έχουν κερδίσει μέσα από τα downloads των υποστηρικτών σας. Τι συναισθήματα σας γεννά η υποστήριξη αυτή;
Σφενδουράκης Γ.: Λίγα πράγματα είναι πιο συγκινητικά από το να έχεις άτομα να σε στηρίζουν και να φαντάζονται με τις δημιουργίες τους. Ακόμα περισσότερο το να βλέπεις ανθρώπους να τους αρέσει τόσο πολύ, που σε στηρίζουν και πραγματικά σε ζουν μονάχα επειδή εκτιμούν και διασκεδάζουν με το δημιούργημά σου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη στήριξη και ιδιαίτερα τα σχόλια σε αυτά τα δημιουργήματα. Δίνει κάτι παραπάνω από έμπνευση και πολλές φορές μας έχει ωθήσει στο να θέλουμε να δημιουργήσουμε περεταίρω για αυτό το κοινό που μας στηρίζει, οδηγώντας μας στο να προκαλέσουμε τα όριά μας κάθε φορά.
Οσταδημήτρης Ν.: Την πρώτη φορά, που κάποιο άτομο εκεί έξω αγόρασε βιβλίο μου, δεν το πίστευα. Είναι λες και το έγραψα, το έβγαλα online, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος ότι κάποιος ή κάποια εκεί έξω θα το αγοράσει όντως. Από τότε, είμαι σταθερά, ακραία συγκινημένος από τη στήριξη που λαμβάνουμε και όσο γραφικό κι αν ακούγεται αυτό, πραγματικά, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα απ’ όσα κάνουμε σήμερα χωρίς αυτήν.Τοτίεφ. Ν.: Όπως είπε και ο Νίκος, το πρώτο sale είναι εξωφρενικό. Το να αποφασίζει κάποιος να μου δώσει λεφτά, για να διαβάσει κάτι που έγραψα, το θεωρώ απίθανο και θα ‘μαι πάντα ευγνώμων γι’ αυτό. Αλλά συνάμα υπάρχει και μια πείνα για περισσότερο είναι η αλήθεια. Η πρώτη μου δημιουργία, που αγοράστηκε από κάποιον, ήταν για κάτι revised races με αντίτιμο 1 cent και είχα πάρει να ξυπνήσω την κοπέλα μου. Όσο και να υπάρχει αυτή η ευγνωμοσύνη, υπάρχει πάντα το μετά, το επόμενο. Νομίζω ότι δυστυχώς, από ένα σημείο και μετά, δεν υπάρχει ταβάνι.
Κολοβός Δ.: Φαντάζομαι ότι υπάρχουν περιπτώσεις που κολλάτε στο δημιουργικό. Πώς ξεκολλάτε; Ανησυχείτε ποτέ ότι μπορεί να σας τελειώσει η έμπνευση;
Οσταδημήτρης Ν.: Κυριολεκτικά, οτιδήποτε πέρα από το να κοιτάζω το λευκό χαρτί.
Τοτίεφ. Ν.: Εγώ, προσωπικά, πιάνω κάτι άλλο, αν κολλήσω, είτε κάποιο άλλο κομμάτι του βιβλίου είτε κάποιο άλλο project. Σπάνια θα κάτσω κι εγώ να κοιτάω το χαρτί απλά.
Σφενδουράκης Γ.: Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του να δουλεύεις σε ομάδα. Μπορεί να υπάρχει μια θεματική. Θα υπάρχουν 3 (τουλάχιστον) διαφορετικές απόψεις γι’ αυτήν. Τίποτα δεν σε εξοπλίζει με περισσότερη έμπνευση από ένα call με τους συνεργάτες σου, καφέ και να πετάτε την ιδέα μπρος-πίσω. Όταν δεν μπορούν οι συνεργάτες, εγώ κοιτάω το χαρτί απλά…
Κολοβός Δ.: Εκτός από τη δημιουργία των παιχνιδιών, ασχολείστε, φαντάζομαι, και με το παίζετε ή να κάνετε τους DM σε παιχνίδια ρόλων. Ποιος ρόλος είναι ο αγαπημένος σας και γιατι;
Οσταδημήτρης Ν.: Μόνιμα, καθηλωμένος στο ρόλο του storyteller, αλλά δεν παραπονιέμαι γι’ αυτό. Νομίζω ότι τον προτιμώ.
Σφενδουράκης Γ.: Ο ρόλος του DM είναι μοναδικός για εμένα, ίσως αποτελώντας και μια μικρογραφία του συγγραφικού μου ταξιδιού. Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα να έχει απήχηση το δημιούργημά σου και να το παίρνουν οι παίκτες να αλληεπιδρούν μαζί του, να νιώθουν από αυτό και μέσα από την όλη εμπειρία να γίνεται κάτι το «πραγματικό».
Τοτίεφ. Ν.: DM θα έλεγα κι εγώ. Μ’ αρέσει να διηγούμαι ιστορίες, μ’ αρέσει να νιώθω ότι κάποιος ακούει τα πράγματα που σκέφτομαι και ενθουσιάζεται μ’ αυτά και θέλει να τα ξανακούσει την επόμενη εβδομάδα.
“Όπως κάθε καλλιτέχνης μπορεί να πληρώνεται για τη δουλειά του, όταν αυτή την κάνει για τρίτους που τη ζητούν, έτσι είναι και ένας DM”
Κολοβός Δ.: Τα τελευταία 2-3 χρόνια έχει γίνει μεγάλος ντόρος για τη θέση του DM ως επάγγελμα και για το εάν πρέπει να πληρώνεται ή όχι. Ποια είναι η γνώμη σας;
Σφενδουράκης Γ.: Αυτό εξαρτάται από την κάθε ομάδα και το κάθε τραπέζι. Όπως κάθε ιστορία και θεματική δεν είναι για κάθε τραπέζι, έτσι κι ένας paid DM δεν είναι για κάθε γκρουπ. Όπως κάθε καλλιτέχνης μπορεί να πληρώνεται για τη δουλειά του, όταν αυτή την κάνει για τρίτους που τη ζητούν, έτσι είναι και ένας DM. Σαν διαδικασία, για να γίνει καλά, θέλει χρόνο, θέλει κατάθεση ψυχής, θέλει να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα άλλων και να είναι entertainer για όλες τις ώρες που τρέχει. Εφόσον κάνει κατάθεση όλων αυτών (πέρα από μινιατούρες, sheets κλπ κλπ), κάποια τραπέζια δέχονται την πληρωμή σαν αντίτιμο γι’ αυτά.
Το paid DMing μπορεί να καλύψει κάποια κενά για ανθρώπους. Επιτρέπει σε κάποιον να εστιάσει και να αυξήσει την τέχνη του. Ταυτόχρονα, επιτρέπει σε παίκτες να έχουν μια «Α» ποιότητα στο χρόνο που αφιερώνουν για το παιχνίδι τους και να έχουν sessions που δεν χάνονται για «Χ-Ψ» λόγο.
Οσταδημήτρης Ν.: Προσωπικά, δεν έχω πληρωθεί για να κάνω storytelling μέχρι σήμερα. Ωστόσο, σε μια κοινωνική πραγματικότητα, που ο άνθρωπος έχει προσαρμοστεί να πληρώνει το νερό, τη γη, οριακά τον αέρα, όπως και κάθε άλλο αγαθό, μου φαίνεται παράλογο που ορισμένοι άνθρωποι τραβάνε το όριό τους στον τομέα της Τέχνης. Και το storytelling είναι μια μορφή Τέχνης. Μακάρι, μια μέρα να ζούμε σε μια κοινωνία όπου τίποτα δεν θα κοστίζει. Ωστόσο, μέχρι τότε, όσο κοστολογείται η κάθε άλλη υπηρεσία, δεν μπορεί από αυτή τη συνθήκη να εξαιρούνται, συνεχώς, μόνο οι τέχνες.
Κολοβός Δ.: Ποιος είναι ο αγαπημένος σας τίτλος;
Οσταδημήτρης Ν.: Αν έπρεπε να επιλέξω, θα επέλεγα, για συναισθηματικούς, λόγους το “Journey of the Spiritwalker”. Νομίζω ήταν το σημείο που, πραγματικά, ωριμάσαμε σαν ομάδα. Έχουν πολλή αγάπη μέσα αυτές οι 150 σελίδες (που θα έπρεπε να βγαίνουν 250, αλλά χρησιμοποίησα λάθος γραμματοσειρά).
Τοτίεφ. Ν.: Νομίζω ότι το αγαπημένο μου ηταν το “Prothero’s Guide to Spellweavery”, κυρίως επειδή η διαδικασία μου φάνηκε πολύ fun. Επειδή το “Prothero’s” έχει αφθονία από επιλογές, μπορούσαμε να μπαίνουμε, να γράφουμε 5-6 magic items ή spells και να συνεχίζουμε τη μέρα μας. Αν μιλάμε μόνο για το τελικό αποτέλεσμα, πιστεύω το “Journey of the Godslayer”, επειδη λέει το είδος ιστοριών που μ’ αρέσει να λέω κι εγώ.
Σφενδουράκης Γ.: Μακράν, ο αγαπημένος μου τίτλος είναι το “Exordium: Origins of Mythos”, αλλά αυτό δεν μπορείτε να το δείτε ακόμα, δυστυχώς. Τώρα, από τους τίτλους που έχουμε βγάλει μέχρι στιγμής, είναι μια δύσκολη επιλογή, αλλά θα πρέπει να επιλέξω το “Prothero’s Guide to Spellweavery”. Αναδεικνύει τα βήματα που έχουμε κάνει απ’ όταν ξεκινήσαμε σαν δημιουργοί, καθώς και το πού μπορούμε να φτάσουμε.
Κολοβός Δ.: Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να αποφασίσετε να δημιουργήσετε υλικό στα Αγγλικά;
Οσταδημήτρης Ν.: Προσωπικά, επέλεξα να εκφραστώ στα Αγγλικά από την πρώτη στιγμή. Ωστόσο, σέβομαι πολύ την προσπάθεια κάθε δημιουργού να προωθήσει την προσβασιμότητα του υλικού του, γράφοντας σε οποιαδήποτε λιγότερο διαδεδομένη γλώσσα.
Κολοβός Δ.: Πιστεύετε ότι υπάρχει νόημα να μεταφραστούν οι κανόνες ή τα παιχνίδια στα Ελληνικά; Θα μπορούσε να βοηθήσει τους μικρούς μας φίλους, τα παιδιά, να παίξουν, αλλά υπάρχει μέλλον γενικότερα;
Σφενδουράκης Γ.: Οι ίδιοι οι τίτλοι που έχουμε να προσφέρουμε δεν θεωρώ ότι έχει, ακόμα, νόημα να μεταφραστούν στα Ελληνικά, καθώς δεν υπάρχει το κοινό. Δεν είναι καίριας σημασίας για να παίξεις, όπως το “Player’s Handbook” ή άλλα βιβλία, τα οποία χρειάζονται σε όλες τις γλώσσες. Τα ίδια τα μεταφρασμένα βιβλία είναι εξαιρετικής σημασίας, ιδιαίτερα για το νεότερο κοινό. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για το πώς το RPG μπορεί να βοηθήσει άτομα να μάθουν πώς να αντιμετωπίσουν προβλήματα, είτε αυτά είναι κοινωνικά είτε προσωπικά και να οδηγήσουν σε σημαντική ανάπτυξη. Τέτοια εργαλεία πρέπει να υπάρχουν και να διατίθενται.
Κολοβός Δ.: Ποιο είναι το αγαπημένο σας RPG και γιατί; Τι το διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα;
Τοτίεφ. Ν.: Αν με ρωτούσες πριν μήνες, θα σου έδινα άλλη απάντηση. Αυτό τον καιρό, έχω ενθουσιαστεί πολύ με το “Blades in the Dark”. Το σύστημα και η ελευθερία που δίνει στον DM, καθώς και τα εργαλεία που δίνει στους παίκτες, ώστε να προσπερνάνε τα βαρετά κομμάτια ενός παιχνιδιού, είναι εξαιρετικά και νομίζω θα έπρεπε να τα μελετήσει όποιος κάνει game design.
Οσταδημήτρης Ν.: To “Mansters” των “Black Lantern Productions”, που θα δείτε πολύ σύντομα – αυτό το μήνυμα περιέχει μια ξεδιάντροπη τοποθέτηση προϊόντος.
Σφενδουράκης Γ.: Απ’ όλα τα RPGs που έχω δοκιμάσει η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη φάση το αγαπημένο μου RPG θα ήταν το “D&D”. Είναι μια θέση που, πολλές φορές, θα σκεφτώ, με την πορεία που έχει πάρει από τα επίσημα κανάλια, αλλά συνεχίζει να είναι ένα RPG που μπορεί να φιλοξενήσει το fantasy καλά και διαθέτει χώρο για να βάλεις εύκολα τις δικές σου πινελιές και κομμάτια για να το φέρεις στα μέτρα της ιστορίας που θέλεις να πεις.
“Πιστευω οτι το “Journey of the Godslayer” ηταν lightning in a bottle”
Κολοβός Δ.: Το πιο πετυχημένο σας, βάσει πωλήσεων, παιχνίδι είναι το “Journey of the Godslayer”. Τι το έχει κάνει τόσο πετυχημένο κατά τη γνώμη σας;
Τοτίεφ. Ν.: Για μένα, πιστευω οτι το “Journey of the Godslayer” ηταν lightning in a bottle. Είχε το στυλ, είχε πολύ epic scope σαν project και είχε πολύ ωραίο artwork. Νιώθω ότι ο κόσμος ψάχνει αυτή την «επικούρα» και σε συνδυασμό με την αγάπη που ρίξαμε στο βιβλίο, τον τρόπο που ενώθηκαν οι δυνατότητες μας για πρώτη φορά, ακόμα και η περίοδος που βγήκε το βιβλίο συντέλεσαν ώστε να έχουμε μια επιτυχία. Πήγαν όλα καλά με το “Godslayer”.
Οσταδημήτρης Ν.: Αρχικά, θεωρώ πως η θεματική είχε πολλά να δώσει και έλειπε από τα τραπέζια ή τουλάχιστον δεν είχε πραγματοποιηθεί με έναν αρκετά ικανοποιητικό τρόπο. Ο σκοπός ήταν να αποτελεί campaign guide χωρίς να πλατιάζει ή να αιχμαλωτίζει τον εαυτό του σε επαναλαμβανόμενα tropes, αλλά αντιθέτως να προσφέρει ένα ευρύ πλαίσιο (μέσα από τα Seven Sacred Seals) που μπορεί να αποτελέσει σκελετό σε δυνητικά άπειρες ιστορίες, καθώς και όλα τα παρεμφερή εργαλεία, items, spells, monsters, subclasses. Είχε πειραματικό χαρακτήρα η δομή του και αισθάνομαι πως όλο αυτό, εν τέλει, λειτούργησε. Shoutout και πάλι στον φίλο μας, τον Άγγελο Κυπριανό, για τη συνεργασία πάνω στο συγκεκριμένο project!
“Νομίζω ότι η έμπνευση βρίσκεται, πραγματικά, παντού γύρω μας. Και από κάθε ιστορία που βιώνεις μπορείς να αντλήσεις εμπνευση.”
Κολοβός Δ.: Από που αντλείτε υλικό για τη δημιουργία σας; Κάνετε έρευνα μύθους και θρύλους διάφορων πολιτισμών;
Τοτίεφ. Ν.: Από τα πάντα: από βιβλία, παιχνίδια, σειρές, ταινίες, anime, animations. Έχω βρει τον εαυτό μου να κοιτάω τυχαίες κάρτες “Magic the Gathering” και να σκέφτομαι πώς αυτό θα μπορούσε να ‘ναι τερας ή spell ή item. Νομίζω ότι η έμπνευση βρίσκεται, πραγματικά, παντού γύρω μας. Και από κάθε ιστορία που βιώνεις μπορείς να αντλήσεις εμπνευση, ακόμα και αν στο σύνολο δεν σου άρεσε. Υπάρχουν διαμαντάκια παντού, τεχνικές, στιγμές, ατάκες, ιδέες.
Οσταδημήτρης Ν.: Το folklore του πραγματικού κόσμου είναι ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Μελετώντας το, φαντάζεσαι ευρύτερες πραγματικότητες, εναλλακτικές. Περνάς τη φαντασία σου στο χαρτί και παρακολουθείς κάτι νέο να προκύπτει.
Σφενδουράκης Γ.: Το παρελθόν αποτελεί μια μεγάλη έμπνευση για το παρόν. Η ζωή είναι περίπλοκη, αλλά και μαγευτική και λίγες φορές δεν θα εξιτάρει τη φαντασία το πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει τα ποτάμια του χρόνου, αν μονάχα μια μικρή αλλαγή γινόταν. Το τι έχει φανταστεί ο κόσμος ανά τον καιρό, ποια ήταν τα ερωτηματικά τους και οι εμμονές τους, πολλές φορές, καθρεφτίζεται και στις δικές μας βλέψεις, εφόσον μοιραζόμαστε την ανθρώπινη φύση με αυτούς. Πιο πολύ απ’ όλα οι θεματικές και τα διδάγματα που διαπραγματεύονται οι μύθοι, τα οποία έρχονται για να βοηθήσουν τον άνθρωπο στο μονοπάτι του, αποτελούν εξίσου ισχυρούς άξονες για να φανταστείς νέες ιστορίες, που κινούνται γύρω από αυτούς τους άξονες.
“Η μαγεία είναι, πολλές φορές, η κινητήριος δύναμη κάθε περιπέτειας ή ιστορίας, εκείνο το έναυσμα που ξεκινά την κατρακύλα των γεγονότων, που θα δημιουργήσουν τον μύθο.”
Κολοβός Δ.: Πρόσφατα, βγάλατε και το “Prothero’s Guide to Spellweavery”. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η μαγεία στα παιχνίδια μας; Τι σας οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου αυτού;
Οσταδημήτρης Ν.: Η μαγεία είναι η ισχυρότερη θεματική γύρω από την οποία κινούμαστε και γράφουμε. Με ποιον τρόπο και με ποια μορφή επηρεάζει τον κόσμο, όπως τον ξέρουμε? Είναι η τέχνη του ανεξήγητου. Γι’ αυτό και προτιμώ κόσμους στους οποίους παραμένει, σχετικά, ανεξιχνίαστη και μυστηριακή, όχι ένα προβλέψιμο και εύκολα κατανοητό εργαλείο, άνευ κόστους, όπως είναι στους κόσμους του “Dungeons & Dragons”, γιατί εκεί χάνει την ουσία του και τον λόγο που την επικαλούμαστε συγγραφικά. Γίνεται εξίσου τετριμμένη έννοια με την τεχνολογία, η οποία δεν κρύβει μυστικά από τον δημιουργό της. Επίσης, η φαντασίωση της μαγείας είναι, πάντα, άρρητα συνδεδεμένη με τον φυσικό κόσμο και την ενσυναίσθηση και άρα, με τα πιο πρωτογενή ένστικτα του ανθρώπου. Οπότε, θα έλεγα πως το να την οραματιζόμαστε ανοίγει τους ορίζοντές μας και μας φέρνει πιο κοντά στη φύση μας.
Σφενδουράκης Γ.: Η μαγεία είναι, πολλές φορές, η κινητήριος δύναμη κάθε περιπέτειας ή ιστορίας, εκείνο το έναυσμα που ξεκινά την κατρακύλα των γεγονότων, που θα δημιουργήσουν τον μύθο. Ταυτόχρονα, επιτρέπει σε έναν αφηγητή να φέρει την ιστορία του στο σημείο που θέλει, να δικαιολογήσει γιατί ο κόσμος βρίσκεται στο σημείο που είναι, καθώς και να εισάγει, πιο έντονα, το στοιχείο του φανταστικού. Ταυτόχρονα, μπορεί να φέρει στο προσκήνιο, πιο εύκολα, τον παίκτη, δίνοντάς του εργαλεία που θα τον βοηθούν να είναι ήρωας και να ξεχωρίσει στην περιπέτειά του, είτε αυτό είναι με ξόρκια, μαγικά αντικείμενα, ακόμα και γιατί η δύναμη της θέλησης επιτρέπει το “μαγικό”.
Κολοβός Δ.: Πριν λίγο καιρό, ανακοινώσατε πως θα προχωρούσατε στο πρώτο σας “Kickstarter”. Τι έχει αυτή η πλατφόρμα και έχει κερδίσει τόσο πολύ τον ενθουσιασμό και τη στήριξη του κόσμου;
Τοτίεφ. Ν.: Νομίζω ότι η αγορά κινείται με συγκεκριμένους τρόπους και αναγκάζεσαι να ακολουθήσεις. Δεν νιώθω ότι επιλέξαμε το “Kickstarter” επειδή ψάξαμε όλα τα crowdfunding platforms και αποφασισαμε οτι αγαπαμε το “Kickstarter”, αλλα περισσότερο ότι όλη η αγορά για TTRPGs είναι εκεί. Το κοινό ξέρει ότι, για να πάρει αντίστοιχο υλικό με το δικό μας, μπορεί να το βρει στο “Kickstarter”. Σίγουρα, το funding model “all or nothing” βοηθάει και τον κόσμο να εμπιστευτεί να δώσει τα χρήματα του. Ξέρει ότι αν δεν πάει καλά, υπάρχει ασφάλεια. Επίσης, έχει εργαλεία για να κάνουν πιο ενδιαφέρουσα τη διαδικασία, όπως τα stretch goals, που ενθουσιάζουν τον κόσμο να μπει. Νομίζω ότι έχουν φτιάξει ένα περιβάλλον από άτομα που γουστάρουν ακριβώς τα πράγματα που φτιάχνουμε και αυτό για μας αρκει.
“Το βιβλίο κινείται, κυρίως, γύρω από τα “Mythic Paths”, ταξίδια για τους παίκτες εμπνευσμένα από πραγματικούς θρύλους και μύθους, όσο και δικές μας επινοήσεις, τα οποία, σταδιακά, κάνουν έναν χαρακτήρα, πραγματικά, μυθικό”
Κολοβός Δ.: Πριν λίγες μέρες, αποκαλύψατε τον επερχόμενο τίτλο σας, “EXORDIUM: Origins of Mythos”. Θεωρείτε πως πρόκειται για έργο σταθμό στην προσπάθεια σας; Πείτε μας λίγα λόγια για το τι να περιμένουμε.
Οσταδημήτρης Ν.: Σίγουρα, είναι σταθμός για εμάς, για περισσότερους από έναν λόγους. Περιέχει τα καλύτερα κομμάτια μας, καθώς και σαφείς επιρροές από οτιδήποτε έχουμε γράψει στο παρελθόν. Είναι ξεκάθαρα το καλύτερο που μπορούμε να προσφέρουμε σαν ομάδα, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή και είμαστε όλοι περήφανοι γι’ αυτό. Αρχικά, είναι η πρώτη φορά που συμφωνούμε και οι τρεις πως είναι ακριβώς όπως πρέπει να είναι.
Από εκεί και πέρα, προσδοκούμε από αυτό να μας δώσει τα μέσα για να συνεχίσουμε. Η ομάδα μας αποτελείται από τρία μέλη (εμάς) εξ’ολοκλήρου. Και όλα της τα εγχειρήματα ήταν πάντα μεγαλεπίβολα. Αυτό είναι, ξεκάθαρα, το μεγαλύτερο. Και για να φτάσει εδώ που βρίσκεται, έχει χρειαστεί να καταβάλουμε το 100% των δυνατοτήτων μας. Αν η κοινότητα το αγκαλιάσει, όπως ελπίζουμε, αυτό θα είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη ότι είμαστε στο σωστό δρόμο και πως αυτό που κάνουμε έχει μέλλον.
Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία για να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μας σε αυτό το project, τον Paolo Davolio του “Echidna Designs”, τον Σπύρο Τσιάκαλο, τον Όθωνα Νικολαΐδη, τη Χρυσάνθη Λυκούση, τον Νίκο Καστρινάκη, τον Νίκο Οικονομέα (ναι, οι Νίκοι είμαστε ατελείωτοι), τον Στηβ Στιβακτή και τη Μαρία Φραγκάκη. Χωρίς αυτά τα παιδιά, πραγματικά, θα είχαμε πεθάνει από υπερκόπωση. Σας ευχαριστούμε, πραγματικά, για όλα κι ελπίζουμε να συνεχίσετε να μας ανέχεστε για πάντα.
Σφενδουράκης Γ.: Όσο για τα περιεχόμενα, το βιβλίο κινείται, κυρίως, γύρω από τα “Mythic Paths”, ταξίδια για τους παίκτες εμπνευσμένα από πραγματικούς θρύλους και μύθους, όσο και δικές μας επινοήσεις, τα οποία, σταδιακά, κάνουν έναν χαρακτήρα, πραγματικά, μυθικό. Το υπόλοιπο βιβλίο ασχολείται με τον θρύλο που δημιουργούν, πώς επηρεάζουν τον κόσμο και σημαντικά τους “Nemesis”, που σαν ανταγωνιστές της ιστορίας τους καθορίζουν και διαμορφώνουν τους ήρωες. Υπάρχουν πολλά πολλά ακόμα πράγματα, που δεν χωρούν εδώ, οπότε σας προσκαλούμε να μας ακολουθήσετε, καθώς θα τα παρουσιάζουμε όσο πλησιάζουμε προς την ημερομηνία του “Kickstarter”.
Οσταδημήτρης Ν.: Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα σύστημα που προσφέρει στον παίκτη ένα επιπρόσθετο σετ από επιλογές, σαν ένα δεύτερο subclass, το οποίο εξελίσσεται μέσα από θρυλικά επιτεύματα, αντί για experience points. Όσο ο παίκτης εκπληρώνει αυτά τα επιτεύγματα, προκαλεί την μοίρα του στο πρόσωπο ενός “Mythic Nemesis”, το οποίο είναι μοιραίο να συγκρουστεί μαζί του.
Κολοβός Δ.: Τα τελευταία λόγια είναι δικά σας! Ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας στην ταβέρνα μας!
Τοτίεφ. Ν.: Ευχαριστούμε το “Goblin’s Tavern” και για τη δουλειά που κάνει για το ελληνικό community, το οποίο είναι μεγάλο και πρέπει να αναγνωριστει, αλλα και για τη συνέντευξη και τις εύστοχες ερωτήσεις! Ελπίζω στην επόμενη συνέντευξη να μιλάμε για το πόσο καλά πήγε το “EXORDIUM” μπας και μπορέσουμε να ξαναποκτήσουμε ζωή μετά απ’ αυτό το project! ✌
Οσταδημήτρης Ν.: Ευχαριστούμε πολύ τον Δημήτρη και το “Goblin’s Tavern” και ραντεβού στο “Fantasy Festival” της Αθήνας στις 7/10.
Σφενδουράκης Γ.: Θα ήθελα να ευχαριστήσω το “Goblin’s Tavern” για αυτή την ευκαιρία που μας έδωσε να μιλήσουμε για κάτι που πραγματικά αγαπάμε πολύ. Είναι μια καλή ευκαιρία να αναδείξουμε, με τη σειρά μας, άτομα του ελληνικού community, όπως αναγράφονται παραπάνω, δίχως τα οποία, σίγουρα, δεν θα βρισκόμασταν εδώ. Ταυτόχρονα, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην ευχαριστήσουμε συνεργάτες μας, όπως τους “RPG Stories” και “Black Lantern Productions”, που μας βοήθησαν να εξοπλιστούμε για τα δύσκολα νερά του “Kickstarter”.
“EXORDIUM: Origins of Mythos” Kickstarter Page
—————————————————————————————————————-
Αυτοί ήταν, λοιπόν, οι αγαπημένοι μας “Eren Chronicles”, μια από τις, ήδη, πιο πετυχημένες και ακόμα ανελισσόμενες ομάδες content creation για RPGs στην Ελλάδα και στον κόσμο. Ευχαριστούμε θερμά τον Νικόλα, τον Νίκο και τον Γιώργο για όσα μοιράστηκαν μαζί μας και έχοντας διαβάσει τα περισσότερα από τα έργα τους, σας υπόσχομαι μοναδικές εμπειρίες μέσα από όμορφο lore και mechanics, που ξεπερνούν και τα official βιβλία της μαμάς εταιρείας. Στηρίξτε τους third party creators, γιατί αυτοί είναι που δίνουν ζωή και γεύση στα τραπέζια μας.
Εμείς τα λέμε τον επόμενο μήνα με ακόμα περισσότερες συνεντεύξεις και ιστορίες! Δημήτρης over and out!
Τα Social Media των “Eren Chronicles”: Website | Facebook | Twitter
