Θυμάσαι εκείνο τον παίκτη; Ναι ναι, ΕΚΕΊΝΟ τον παίκτη. Όλοι είχαμε κάποτε ΕΚΕΊΝΟ τον παίκτη. «Παιδιά θα σας σκοτώσω γιατί είμαι chaotic evil». «Παίρνω όλα τα αντικείμενα για μένα γιατί ο χαρακτήρας μου είναι chaotic neutral οπότε κοιτάει την πάρτη του». Όχι ΤΟ party αλλά ΤΗΝ πάρτη, έχει διαφορά, αλήθεια! «Εεε θέλω να σκοτώσω τον rogue γιατί είμαι chaotic good και αυτός είναι κλέφτης». ΟΚ παιδιά κάπου ένα στοπ!
Κάπου στην πορεία, στις πολλές ταινίες, βιβλία φαντασίας, anime και λοιπά, κάπου ξεχάσαμε ότι το D&D είναι ένα ομαδικό παιχνίδι και όχι ο δικός μας προσομοιωτής πρωταγωνιστή. Κάπου πιαστήκαμε από το Alignment system και είπαμε «Αυτός ο χαρακτήρας θα είναι σαν το ΜΠΑτμαν». Κάποτε μας είπαν να τρέξουμε ένα evil campaign και ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε πώς θα προδώσουμε το υπόλοιπο πάρτι. Θα σας πω ένα μυστικό:
Δε χρειάζεται!
Τι θα απαντούσες αν σου έλεγα ότι υπάρχει τρόπος να παίξεις χαρακτήρα ο οποίος είναι ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ που υπάρχει, και ταυτόχρονα να συνεργαστείς με το πάρτι σου; Ότι μπορούν όλοι οι χαρακτήρες να συνυπάρχουν άσχετα με το alignment τους;
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Τον άξονα good/evil (καλό/κακό) και τον άξονα law/chaos (νόμος/χαος), με το neutral στη μέση θα μου πείτε για όσους βαριούνται. Και θα σας απαντήσω «Όχι απαραίτητα».
Κάθε συνδυασμός είναι τόσο διαφορετικός από τον άλλον, που δεν έχει σημασία πόσο κοντά είναι στον άξονα ή πόσο μοιάζουν οι ονομασίες, ένας chaotic good θα μπορούσε να σκοτωθεί με έναν lawful good εξίσου έντονα όσο και με έναν chaotic evil, περισσότερο ίσως.
Παραδείγματα των alignment θα βρείτε παντού στην ποπ κουλτούρα.
- Lawful Good: Superman
- Neutral Good: Gandalf
- Chaotic Good: Wolverine
- Lawful Neutral: Judge Dredd
- True Neutral: Ο μέσος έλληνας φοιτητής! (εναλλακτικά ο Treebeard)
- Chaotic Neutral: Deadpool
- Lawful Evil: Emperor Palpatine
- Neutral Evil: Voldemort
- Chaotic Evil: Joker
Σε ποια περίπτωση κάποιοι από τους παραπάνω θα συνεργαζόντουσαν; Για να αντιμετωπίσουν μια μεγαλύτερη απειλή, για κοινό συμφέρον ή για επιβίωση! Σίγουρα ο κάθε ένας θα είχε τη δική του ατζέντα και σίγουρα θα υπήρχαν κόντρες. Tο να αλληλοσκοτωθούν όμως δε θα βοηθούσε κανέναν! Και στην περίπτωση των παικτών που χειρίζονται χαρακτήρες, δε θα ήταν διασκεδαστικό και για κανέναν! Πρώτον γιατί αν βρίσκεις κάτι τέτοιο διασκεδαστικό παίζεις λάθος παιχνίδι, δεύτερον αν το να σκοτώνεις παίκτες και να χαλάς τη διασκέδασή τους είναι διασκεδαστικό, τι εμποδίζει τον Dungeon Master από το να το βρει και ο ίδιος διασκεδαστικό να σας χαλάσει το παιχνίδι; Παίκτης είναι και αυτός εν τέλει, δε θα ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό τότε.
Χρησιμοποιώντας σωστά το alignment
Σκέψου αντίθετα την ίντριγκα και την αντίθεση σε ένα πάρτι με alignments που συγκρούονται! Ένας Chaotic Good Paladin και ένας Chaotic Evil Warlock που συνεργάστηκαν για να σώσουν μια κοινή φίλη (ναι οι κακοί μπορούν να έχουν φίλους). Οι διαφωνίες και οι επιλογές που θα κάνουν στην πορεία είναι η μισή ιστορία! Ένας Lawful Good Cleric που προσπαθεί να φέρει τον Chaotic Neutral Rogue στον ίσιο δρόμο και το αντίθετο φυσικά από μέρους του Rogue. Ποιος θα λυγίσει τον άλλον πρώτα; Ενώ ταυτόχρονα η επιρροή του True Neutral Druid να πάνε να αράξουν στο δάσος και να μην μπλέκουν στην ισορροπία των δυνάμεων αντηχεί στα μυαλά τους.
Ένα πάρτι από evil χαρακτήρες θα μπορούσε να είναι η μεγαλύτερη πηγή εκρήξεων μετά το big bang για τον έξω κόσμο, αλλά μεταξύ τους η συμπεριφορά τους, ίσως να μοιάζει με ένα πάρτι από Lawful Good χαρακτήρες, γιατί; Ίσως γιατί είναι φίλοι, ίσως γιατί μόνο βάζοντας σκληρούς κανόνες μπορούν να συνεργαστούν και ίσως γιατί είναι τα μόνα άτομα που τους καταλαβαίνουν! Διεστραμμένο; Ίσως! Ενδιαφέρον; Κάνε το περισσότερο ενδιαφέρον και βάλε μέσα έναν Lawful Good χαρακτήρα που τον θεωρούν δικό τους, ενώ προσπαθεί να τους βοηθήσει, είτε γιατί δεν ξέρει ότι είναι κακοί, είτε για να τους βάλει στον ίσιο δρόμο.
Το ψέμα των alignment
Από μία άποψη θα έλεγες ότι συχνά οι χαρακτήρες συμπεριφέρονται διαφορετικά ανάλογα την κατάσταση. Στους φίλους τους σαν να ήταν Lawful Good, στους γνωστούς με neutral τρόπο και στους εχθρούς με evil βλέψεις. Μπορεί ο Fighter, μέλος της εκκλησίας του καλού και γλυκούλη θεού, να βοηθάει τους άπορους στον ελεύθερό του χρόνο και να χτίζει σπίτια για τα ορφανά, αλλά όταν ξεκαθαρίσει ότι κάποιος είναι εχθρός του να του φερθεί σαν να ήταν ο ΙΔΙΟΣ Chaotic Evil. Οι χαρακτήρες μας δεν είναι κόλλες χαρτί (no pun intended), αλλά ένα σμίλευμα χαρακτηριστικών και πολυπλοκότητας με το πως αλληλεπιδρούν με τον κόσμο, που δημιουργεί ο Dungeon Master για αυτούς.
Τα alignments περιγράφουν τον χαρακτήρα μας εν τέλη, δεν τον καθορίζουν. Στα λόγια του Jack Sparrow, είναι περισσότερο αυτό που θα έλεγες μία λίστα συμβουλών παρά ένα σύνολο νόμων. Επιβάλλεται ο χαρακτήρας σου να έχει μια πολυπλοκότητα και όχι να είναι ένα κούτσουρο με μία δύο πτυχές χαρακτήρα τις οποίες δεν αλλάζει ποτέ. Ίσα ίσα τα ερεθίσματα μίας περιπέτειας και οι καταστάσεις ζωής ή θανάτου, μπορούν να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο που ένας χαρακτήρας βλέπει τον κόσμο.
Επίλογος
Μπορεί ο Superman και ο Voldemort να βρεθούν κάποια στιγμή να μάχονται πλάτη με πλάτη για να σώσουν τον κόσμο, ο μεν γιατί είναι το καλό, ο δε με σκοπό να τον κυριεύσει αργότερα. Μπορεί ο Carnage να φροντίσει ένα πεσμένο μέλος του πάρτι όταν το χρειαστεί (μάλιστα υπάρχει και σχετικό arc), μπορεί… μπορεί… μπορεί… Αναρωτήσου όμως, με όλα αυτά τα μπορεί εσείς περνάτε καλά στην παρέα; Αν η απάντηση είναι ναι, κάνε το! Αν πάλι οι τσακωμοί επεκτείνονται και εκτός παιχνιδιού, τότε ίσως είναι ώρα να αφήσει κάποιος το «τι θα έκανε ο χαρακτήρας μου» στην άκρη.
Για τους TLDR: Ένας χαρακτήρας είναι πολύπλοκος. Το alignment είναι η αρχή αλλά όχι και το τέλος, είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο θα χτίσεις τον χαρακτήρα σου και θα χαράξεις την πορεία του roleplay σου. Το τί γράφει πάνω το χαρτί σου είναι για να σε καθοδηγεί, όχι να σε περιορίζει σε σημείο που δεν περνάς καλά. Πάνω από όλα πρέπει να είναι team player Ο΄ΤΙ alignment και να είναι, για να περάσετε όλοι καλά και να βγει το ρημάδι το adventure.
Πέρνα καλά και άσε και τους άλλους να περάσουν καλά!
