Θάνατος. Το αλάτι στη ζωή του κάθε τυχοδιώκτη. Το πιθανό τέλος της περιπέτειας κάθε παίχτη TTRPG που μπορεί να είναι τόσο επικό, πέφτοντας στη μάχη ενάντια στον BBEG, όσο τραγελαφικό και άκλαυτο, όπως μερικά ύπουλα ball bearings στην αρχή μιας μεγάλης υποχθόνιας σκάλας. Σε κάθε περίπτωση η πιθανότητα θανάτου είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε σωστής περιπέτειας. Γι’ αυτό και ο κύριος Γκόμπλιν ετοίμασε 10 tips για να ακονίσει το οπλοστάσιο κάθε DM, που καλείται να διαχειριστεί το θάνατο ή να τον αποφύγει αν επιλέξει:
1. Θέσε το setting εξ’αρχής
Κάθε DM στην αγορά τρέχει το campaign του με τη δόση ρεαλισμού που ο ίδιος κρίνει απαραίτητη για την ιστορία. Κάποιοι τρέχουν ιστορίες φαντασίας σε μέρη όπου η μαγεία είναι άφθονη και θαύματα συμβαίνουν κάθε σαββατόβραδο. Άλλοι επιλέγουν κόσμους στους οποίους επιβιώνουν μόνο οι προσγειωμένοι. Το να κάνεις ξεκάθαρο το πόσο θανατηφόρο περιμένεις να είναι το παιχνίδι που τρέχεις, μπορεί να κάνει τον rogue που του γυάλισε το πουγκάκι του φύλακα, να μην κάνει vanish από το τραπέζι σου, με το πώς θα πάνε τα πράγματα. Θυμήσου, όσο πιο ξεκάθαρο είναι το πώς πεθαίνεις, τόσο πιο κατανοητό στους παίκτες γιατί πέθαναν!
2. Γνώριζε το τραπέζι σου
Ο κάθε παίχτης, όντας άνθρωπος, έχει διαφορετική αντίληψη του τι μπορεί να είναι επικίνδυνο, πόσο μάλλον θανατηφόρο. Το να γνωρίζεις το πόσο παρορμητικοί ή συγκρατημένοι είναι οι παίχτες για τους οποίους τρέχεις, μπορεί να σου δώσει μια εμπεριστατωμένη αντίληψη για το τί νομίζουν ότι μπορεί να τους σκοτώσει.
Διάβασε αρκετά καλά το backstory των παικτών. Μάθε τις αδυναμίες και τις παρορμήσεις τους. Θα λάβεις αρκετή πληροφορία όσον αφορά το πόσο σκοπεύουν να πιέσουν τις δυνάμεις τους οι χαρακτήρες και πού θα κάνουν πίσω. Θα σου γίνει ακόμα ξεκάθαρο, γιατί ο Κόναν, κατακτητής των γυναικών και σφαγέας των κολάσεων δε δείλιασε μπροστά στον παππούλη με το spellbook.
Ακόμα ένα γρήγορο πράγμα που μπορείς να κάνεις, για να μη βρεθείς με τα παντελόνια κάτω, είναι να έχεις μια ξεκάθαρη εικόνα για τις δοκιμασίες που ετοιμάζεσαι να στείλεις ενάντια στους παίχτες σου. Το πόσο εύκολα ή δύσκολα ανταποκρίνεται το γκρουπ του τραπεζιού σου στους κινδύνους που του θέτεις, θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τί χρειάζεται να κάνεις tweak για να αποφύγεις (ή να προκαλέσεις) ένα θάνατο στη συνέχεια.
3. Ο θάνατος δεν είναι απαραίτητα μονόδρομος
Ορισμένες φορές, ατυχής ή μη συγκυρίες φέρνουν το πάρτι αντιμέτωπο με μια μπουκιά μεγαλύτερη από αυτή που μπορούν να μασήσουν. Ίσως μετά από μερικούς ιδιοφυής ελιγμούς το πάρτι καταλήγει μπροστά στον BBEG μερικά level αρχύτερα. Μη φοβού! Αν ο όλεθρος του πάρτι, είναι κάτι πέρα από ένα υπερμέγεθες ζωάκι, μπορεί να αποφασίσει ότι το πάρτι ίσως του είναι πιο χρήσιμο ζωντανό, δίνοντάς σου επιλογή για jailbreak σενάριο ή ότι ο εξευτελισμός της ήττας συνοδευόμενος από τραύματα δύσκολα να γιατρευτούν είναι αρκετή τιμωρία. Έχε στο νου σου ότι ο θάνατος είναι μία από τις λύσεις χωρίς να είναι απαραίτητα αναγκαίος.
4. Άσε τα ζάρια να πέσουν
Αποδέξου πρώτα εσύ, καθώς θα είσαι συνήθως ο πρώτος που το γνωρίζει, ότι ο θάνατος είναι το πιο πιθανό σενάριο στην ιστορία ενός τυχοδιώκτη. Καλώς η κακώς η μοίρα του κάθε παίχτη κρέμεται στην τύχη του ζαριού και ορισμένες φορές η τύχη δεν είναι με το μέρος του. Καθώς οι παίχτες γνωρίζουν ότι ο θάνατος είναι πιθανότητα, με το να επηρεάσεις την πιθανότητα αυτή, επηρεάζεις έμμεσα την αξιοπιστία και ακεραιότητα της περιπέτειας που τρέχεις.
Αν δε από την άλλη βρεθείς σε ένα ατυχές critical rolling spree, πάρε μια βαθιά ανάσα, πλύνε τα χέρια σου με αγιασμό και αποφάσισε αν θέλεις ο χαρακτήρας που έχτιζε ο παίκτης σου να φύγει έτσι. Θυμήσου πως αντάμειψες τον paladin όταν σου έκοψε το lich με το crit divine smite και πράξε ανάλογα και υπεύθυνα.
3. Μην το προσπεράσεις
Προφανώς το να πεθάνει ένας χαρακτήρας στον οποίο έχει επενδύσει ένας παίχτης είναι λυπητερό για όλους. Ιδιαίτερα στα μικρότερα επίπεδα, που υπάρχουν λίγοι τρόποι να το αποφύγεις, κάνεις δε θέλει το baby project που ετοιμάζει, να βρεθεί έξι πόδια κάτω από το έδαφος επειδή ένα greataxe έπιασε critical. Από την άλλη είναι μια πολύ δυνατή στιγμή που σε αρκετές περιπτώσεις, σε ικανά χέρια είναι ένα δυνατό εργαλείο. Δώσε στους θανάτους σου τις επικές τελικές στιγμές που τους αξίζουν, με δυνατές περιγραφές, αντάξιες στο τέλος που σηματοδοτούν. Το να πεθαίνεις είναι χάλια, αλλά ένας αξέχαστος θάνατος κάνει θαύματα!
6. Δώσε χώρο στον παίχτη
Θυμήσου ότι ο θάνατος είναι πρώτα προσωπική υπόθεση. Στην τελική ο μακαρίτης είναι αυτός που αφήνει πράγματα ατελείωτα. Δώσε του χώρο. Όπου το επιτρέπει η περίσταση, και δεν έχει πάει από disintegrate ας πούμε, δώσε του την ευκαιρία να πει μερικές τελευταίες λέξεις, να κλείσει λογαριασμούς ή να εναποθέσει τη διαθήκη του στο γκρουπ. Επέτρεψέ του μια μικρή επιλογή στην τελική του σκηνή.
7. Δώσε χρόνο στο γκρουπ
Το να χάνεις ένα σύμμαχο δεν είναι ποτέ ευχάριστη υπόθεση. Προφανώς, κάθε γκρουπ αντιδρά διαφορετικά, αλλά δύσκολα θα βρεις κάποιο το οποίο δε χρειάζεται χρόνο μετά από ένα θάνατο. Όπως και να το κάνει κανείς, κάθε μέλος της ιστορίας επηρεάζει τα υπόλοιπα με τον ένα η τον άλλο τρόπο και ο χαμός του δημιουργεί ένταση. Δώσε χρόνο για θρήνο και εκτόνωση. Ένα βράδυ με μπύρες και ιστορίες στο όνομα του πεθαμένου, μια κηδεία ή η μεταφορά των νέων στην οικογένειά του. Τίποτα δε βοηθά το επόμενο κεφάλαιο μιας ιστορίας όσο το αξιοπρεπές κλείσιμο του προηγούμενου.
8. Κάνε ένα διάλειμμα
Ανάλογα τη σημαντικότητα ενός θανάτου, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου ένας θάνατος είναι μη αντιστρεπτή υπόθεση, δημιουργείται φόρτιση σε όλους. Κάποιοι παίχτες μπορεί να το αποδεχτούν σαν κομμάτι του παιχνιδιού, άλλοι μπορεί να έχουν μια πιο αμυντική αντιμετώπιση και να νιώθουν στο στόχαστρο. Κάνε ένα διάλειμμα. Το τραπέζι δε θα πάει πουθενά και ίσως μια μπύρα ή ένα γεύμα IRL (in real life) να αλαφρώσει τα πνεύματα. Στο κάτω κάτω το παιχνίδι παίζεται μεταξύ φίλων και δεν υπάρχει νόημα στο να νιώθει κάποιος απόκληρος.
9. Δώσε μια δυνατή επιστροφή
Κάθε θάνατος χαρακτήρα είναι ένα προσωπικό πλήγμα σε οποιονδήποτε παίχτη. Σε ουκ ολίγες περιπτώσεις μπορεί να ληφθεί και σαν το τέλος της περιπέτειας. Μοιράσου με τον παίχτη τις ιδέες σου για το πώς μπορεί ο ίδιος να επιστρέψει στο γκρουπ δυναμικά. Δώσε του νέες ενδιαφέρουσες προοπτικές για τον νέο χαρακτήρα. Άκου τις δικές του ιδέες και προσαρμόσου. Μπορείς ακόμα, να του επιτρέψεις να χρησιμοποιήσει έναν από τους NPCs, με τον οποίο ο χαρακτήρας του είχε σχέσεις, δίνοντας ένα μικρό δικό σου insight για τον πρώην NPC. Το σημαντικό είναι να γίνει ξεκάθαρο στον κάθε παίχτη που χάνει ένα χαρακτήρα, ότι ο θάνατος δε σηματοδοτεί τη λήξη της συμμετοχής του στην περιπέτεια.
10. Ο θάνατος δεν είναι απαραίτητα το τέλος
TPK. Αυτός ο εχθρός ήταν τελικά περισσότερος από ότι μπορούσε να διαχειριστεί το γκρουπ, η περιπέτεια τελειώνει εδώ, οϊμέ, λυγμοί, θρήνος. Από την άλλη αν όλοι, (ή έστω ένας) από το γκρουπ πεθάνουν, δεν σημαίνει ότι έφτασε για αυτούς το τέλος της περιπέτειας. Φήμες λένε για ταραγμένες ανήσυχες ψυχές που ψάχνουν τρόπο να επιστρέψουν στους ζωντανούς για να τελειώσουν τον άθλο που άφησαν ατέλειωτο. Για τυχοδιώκτες που πάλεψαν με την τάδε θεότητα για να κερδίσουν πίσω ένα μέλος του γκρουπ. Το γεγονός ότι προέκυψε ένας ή περισσότεροι θάνατοι δε σημαίνει ότι αυτό είναι ένα τόσο μεγάλο εμπόδιο, που θα σταματήσει πεινασμένους τυχοδιώκτες. Μη διστάσεις να ακολουθήσεις τη φαντασία σου για το τί υπάρχει για το τραπέζι σου μετά το θάνατο. Στην πραγματικότητα είναι μία από τις καλύτερες συγκυρίες για μια μεγαλειώδη ανατροπή και μια αξέχαστη περιπέτεια.
Εν κατακλείδι μπορεί κανείς να χωρίσει τη διαχείριση ενός PC death σε δύο ξεκάθαρα κομμάτια. Αν σαν DM μπορείς να έχεις μια γενική ιδέα για το πώς, πότε και για ποιους χτυπά η καμπάνα, έχεις όλα τα εργαλεία που χρειάζεσαι για να μη μείνεις με το στόμα ανοιχτό όταν κάποιος θα δει τα ραδίκια ανάποδα. Από την άλλη μόλις μάθεις να αντιμετωπίζεις τον θάνατο σαν το επικό τέλος ενός χαρακτήρα, με την αξιοπρέπεια που του αρμόζει ή την αρχή ενός συνταρακτικού plot twist, θα είσαι έτοιμος να αποδείξεις έμπρακτα στο τραπέζι σου ότι στην τελική death is only the beginning.
