Creators’ Corner: Η σκοτεινή Αθήνα

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,

Καλωσήρθατε στην τρίτη συνέντευξη της στήλης μας «Creators’ Corner», όπου θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε παρέα, μέσα από συνεντεύξεις, εμπνευσμένους Έλληνες (και όχι μόνο) δημιουργούς και κοινωνούς του fantasy και των παιχνιδιών, που ομορφαίνουν τη ζωή μας με τις εμπνεύσεις τους. Θα μιλήσουμε για υλικό σχετικό με παιχνίδια ρόλων, κούπες, μαγικά ραβδιά, θυρεούς, βιβλία, κοινότητες RPG, Game Masters, βιβλιοπωλεία, video-games, comics, επιτραπέζια και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί το διεγερμένο, από τη φαντασία, μυαλό σας. Η στήλη μας, αυτή τη φορά, αργοβυθίζεται σε μονοπάτια σκοτεινά και επικίνδυνα, φέρνοντας στην επιφάνεια το comic της “Nerdula Creative Lab” Athens Dark και τον δημιουργό του, Ζήση Ρούμπο. Χωρίς να πω περισσότερα, θα αφήσουμε τον Ζήση να μας μιλήσει για την δημιουργία του.

Δημήτρης Κολοβός: Αγαπητέ Ζήση καλησπέρα. Σε έχουμε συνηθίσει στην τηλεόραση, στο θέατρο, στο stand-up. Ωστόσο, δεν σε έχουμε συνηθίσει σε σενάριο κόμικ. Πες μας λίγο για τον εαυτό σου και την αγάπη σου για τη συγγραφή.

Ζήσης Ρούμπος: Γράφω από πολύ παλιά και ασχολούμαι με τη συγγραφή από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Παραμύθια, ιστορίες τρόμου, με πολεμιστές, με δράκους. Οπότε, η συγγραφή σεναρίων ήρθε πολύ φυσικά στη ζωή μου και είναι κάτι που αγαπάω. Τα κόμικς είναι ένας – μέχρι τώρα – ανεκπλήρωτος έρωτας, καθότι σκόπευα να γίνω σχεδιαστής κόμικς, αλλά τελικά κατέληξα στην υποκριτική. Έτσι, στο Athens Dark, παντρεύω αυτές τις 2 πτυχές μου και κάνω αυτό που λατρεύω πιο πολύ από όλα να κάνω: να λέω ιστορίες. 

Δημήτρης Κ.: Athens Dark. Go! Πώς και πότε σου πρωτοήρθε η ιδέα;

Ζήσης Ρ.: Το A.D. είναι ένα γράμμα αγάπης στην εφηβεία μου και σε όλες εκείνες τις σκοτεινές ιστορίες που μου άρεσε να διαβάζω. Παντρεύει το φανταστικό με μία πόλη που γνωρίζω και αγαπώ, συνδυάζοντας πλάσματα του μύθου και ψήγματα ιστορίας παραποιημένα, για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο του κόμικ. Έχω δει και έχω διαβάσει, σχεδόν, οτιδήποτε έχει βγει γύρω από βρικόλακες. Ο μύθος έχει κάτι το ελκυστικό για μένα. Ίσως, γιατί πρωτομπήκε το μικρόβιο μέσα μου τότε που ήμουν πιτσιρικάς και έπαιζε τον «Δράκουλα» με τον Κρίστοφερ Λι στην τηλεόραση. 

Δημήτρης Κ .: Για την επιλογή του κόσμου όπου δρουν οι ήρωες και εκτυλίσσεται το σενάριο αποφάσισες να προχωρήσεις σε ένα εναλλακτικό world building, παντρεύοντας τη σύγχρονη ρεαλιστική Αθήνα με το φανταστικό. Μίλησε μας για αυτό το πάντρεμα.

Ζήσης Ρ.: Το έχω πει και δεν θα σταματήσω να το λέω. Ο λαογραφικός και ιστορικός πλούτος της χώρας μας είναι τεράστιος και θα έπρεπε να αποτελεί περισσότερο πηγή έμπνευσης για δημιουργούς. Ξέρω ότι η πρώτη αντίδραση, όταν κάποιος ακούει «Βρικόλακες στην Αθήνα», μπορεί να είναι απαξιωτική. Όμως, πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε όλα τα εργαλεία για να φτιάξουμε εξαιρετικές ιστορίες τρόμου. H Αθήνα είναι πολύ κινηματογραφική πόλη, απλά δεν έχουμε ασχοληθεί να τη δούμε έτσι. Μπορεί να είναι σκοτεινή και βρώμικη και ρομαντική και παραμυθένια. Το τέλειο setting, δηλαδή, για τέτοιες ιστορίες. Σε διάφορα μέσα. Που μπορούν να ταξιδέψουν και στο εξωτερικό. Η αρχαία Ελλάδα και οι μύθοι της με μάγευαν από μικρό παιδί, οπότε ήταν αναπόφευκτο, για μένα, να δανειστώ στοιχεία από εκείνες τις ιστορίες, τις δοξασίες και τους θρύλους. 

Δημήτρης Κ.: Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης σου για το lore του Athens Dark; Πιάνω αρκετά vibes από το Vampire RPG και World of Darkness της White Wolf.

Ζήσης Ρ.: Και πολύ σωστά πιάνεις αυτά τα vibes. Οι βασικές επιρροές μου είναι World of Darkness και Anne Rice. Δεν ανακαλύπτω τον τροχό. Απλά, τοποθετώ αυτά που αγαπάω σε ένα καινούργιο πλαίσιο και με λίγο αλλαγμένους κανόνες. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά καινούργια πράματα που μπορείς να προσθέσεις στο μύθο των βρυκολάκων. Μπορεί, όμως, να είναι πολύ διαφορετικό το πλαίσιο μέσα στο οποίο τους τοποθετείς. Κι εδώ, εγώ αφηγούμαι τη δική μου βερσιόν. 

Δημήτρης Κ.: Πες μας δυο λόγια για τους πρωταγωνιστές σου.

Ζήσης Ρ.: Μάξιμος και Ορφέας είναι τα δύο κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας του Athens Dark, αν και η αφήγηση γίνεται μέσα από διάφορους χαρακτήρες. Ειδικά στον πρώτο τόμο, τη «Γέννηση», έχουμε ουσιαστικά μία εισαγωγή στο τι πρόκειται να γίνει. Ο Μάξιμος είναι ένας πρώην Ναΐτης ιππότης, ο οποίος έχει προδώσει το τάγμα του, αφού έχει γίνει ο ίδιος βρικόλακας. Ο Ορφέας είναι ένας τραυματισμένος άντρας που κουβαλάει μαζί του πολύ σκοτάδι και ξαφνικά το μονοπάτι του μπλέκεται με αυτό του Μάξιμου. Η σχέση τους και το πώς θα εξελιχθεί θα αποτελέσει τον κορμό όλης της τριλογίας. 

Δημήτρης Κ.: Ενδιαφέρον έχει η επιλογή που έχεις κάνει να παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από τα μάτια διαφορετικών πρωταγωνιστών. Έντονα μου έρχεται στο μυαλό ο τρόπος γραφής του G.R.R. Martin στη σειρά “A Song of Ice and Fire”. Τι σε οδήγησε σε αυτή την επιλογή; Τι πλεονεκτήματα έχει;

Ζήσης Ρ.: Έχεις απόλυτο δίκιο, αν και εγώ πρωτοσυνάντησα αυτήν την τεχνική σε βιβλία του Stephen King. Αυτός ο τρόπος αφήγησης είναι ιδανικός, αν θέλεις να καλύψεις έναν τεράστιο κόσμο χωρίς να πρέπει να ακολουθείς μόνο έναν ή δύο χαρακτήρες. Σου δίνει την ευκαιρία να σχηματίσεις ένα μεγαλύτερο ψηφιδωτό, ειδικά αν πρέπει να καλύψεις πολλές εποχές και πολλές αντιμαχόμενες παρατάξεις. Και ο κόσμος του Athens Dark είναι πραγματικά τεράστιος, παρόλο που μπορεί να μην φαίνεται από τον πρώτο τόμο.  

Δημήτρης Κ.: Βλέπουμε πως οι ήρωες σου παλεύουν με τη ρεαλιστική ασχήμια του κόσμου. Έννοιες όπως η κακοποίηση στη σύγχρονη οικογένεια, ο εσωτερικός πόλεμος με τους προσωπικούς δαίμονες του καθενός και ακόμα και η αυτοκτονία είναι θέματα που γίνονται αντικείμενο εσωτερικής αναζήτησης των χαρακτήρων και θίγονται στο σενάριο. Είναι το Athens Dark ένας εναλλακτικός τρόπος για να εκθέσεις και να στηλιτεύσεις τη σημερινή κοινωνική σκοτεινιά;

Ζήσης Ρ.: Σε αντίθεση με αυτό που, ίσως, θα περίμενε ο κόσμος που με γνωρίζει, το Athens Dark είναι πάρα πολύ άγριο. Δεν υπάρχει μεθόδευση, δεν είναι κάτι που έκανα για να εξυπηρετήσω ένα ύφος. Έχω γράψει από οικογενειακές κωμωδίες για τηλεόραση μέχρι θεατρικά και stand up μονολόγους. Μπορώ και ξέρω να μετριάζω τις προθέσεις μου. Όταν κάθομαι να γράψω όμως, ο κόσμος και οι χαρακτήρες του κόσμου αυτού ζωντανεύουν μέσα στο κεφάλι μου, έχουν μυρωδιά και τερτίπια και χροιά φωνής. Ήξερα, λοιπόν, δύο πράγματα ξεκινώντας το A.D. και το είπα και στα παιδιά στο Nerdula, όταν πρωτομιλήσαμε για αυτό το project: θα είναι ακατάλληλο για ανήλικους. Θα έχει πολλή μαυρίλα. Κυρίως, γιατί μέσα από το απόλυτο σκοτάδι, γράφουν πιο ωραία οι λιγοστές αχτίδες φωτός, που ξεπηδάνε από τις σκιές. Αλλά βασικά, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να μην κρατάω όλο αυτό το μελάνι πάνω μου. Λερώνει. Οπότε, τι καλύτερο από το να το βάλεις μέσα σε μία πένα και να ζωγραφίσεις ολόκληρους κόσμους;

Δημήτρης Κ.: Παρουσιάζεις τους χαρακτήρες να αναρωτιούνται για τα τέρατα και τους αγγέλους, το σκοτάδι και το φως. Ποια είναι τα τέρατα στη καθημερινή μας ζωή; Και ποιοι οι άγγελοι; Πού φωλιάζει το σκοτάδι και πού μας λούζει το φως;

Ζήσης Ρ.: Όλα είμαστε εμείς. Τέρατα και άγγελοι. Και είναι υπέροχο να ζεις μία ζωή πιστεύοντας πως είσαι άγγελος, μέχρι να σου δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία και να δεις ότι έχεις υπάρξει – ή είσαι ακόμα – τέρας. Το φως είναι οι άνθρωποι μου, οι μετρημένοι στα δυο μου χέρια. Όλα είμαστε εμείς. 

Δημήτρης Κ.: Η επιλογή να πάτε σε ασπρόμαυρο σχέδιο ήταν κοινή απόφαση με τον Χρήστο Μαρτίνη, που ήταν και ο υπεύθυνος επί του σχεδίου; Θέλατε να πετύχετε κάτι συγκεκριμένο με την ασπρόμαυρη προσέγγιση;

Ζήσης Ρ.: Οικονομικο-υφολογική επιλογή. Με αυτή τη σειρά. 

Δημήτρης Κ.: Το ύφος ομιλίας των χαρακτήρων εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό; Η αθυροστομία είναι ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια σου; Η Ιοκάστη είναι η μόνη που γίνεται κάπως ποιητική μέσα στην επιθετικότητα των υπολοίπων. 

Ζήσης Ρ: Πραγματικά, χαίρομαι πάρα πολύ που το εντόπισες. Οι χαρακτήρες του A.D. νοσούν, πάσχουν. Από μισαλλοδοξία, από οργή, από αηδία και αποτροπιασμό, από τραύματα του παρελθόντος, από φόβο. Κανείς δεν μιλάει ποιητικά σε τέτοιες καταστάσεις. Και υπάρχει πολύ συγκεκριμένος λόγος που η Ιοκάστη είναι κάπως… αλλού. Η αθυροστομία είναι νατουραλισμός, ωμός ρεαλισμός που δύσκολα μπορεί να αποτυπωθεί σε άλλο μέσο χωρίς να ξενίζει. 

Δημήτρης Κ.: Περπάτησε μας λίγο στη σκοτεινή Αθήνα που σε ενέπνευσε. Ποιους δρόμους περπατάς; Τι ακούς; Τι βλέπεις; Τι μυρίζεις;

Ζήσης Ρ.: Στα εφηβικά μου χρόνια υπήρξα φοιτητής σχεδίου σε σχολές στα Εξάρχεια. Προσπαθούσα να μπω στην σχολή Καλών Τεχνών και όλη μου η εφηβεία είναι γεμάτη από αναμνήσεις εκείνη της περιοχής. Ταυτόχρονα, οι τότε βόλτες μου και οι μουσικές που άκουγα, με έφερναν σε όλα εκείνα τα μαγαζιά της εποχής. Έχω ζήσει υπέροχα χρόνια στην Αθήνα και στο κέντρο της. Με ξενύχτια και παρέες και μαυροδάφνες και καθημερινά σε καφετέριες. Έχω δει και την άσχημη πλευρά της πόλης, ειδικά το βράδυ που μεταμορφώνεται. Αλήθεια σας το λέω, δεν γίνεται να μην έχουμε κι άλλες ταινίες και ιστορίες για την Αθήνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Αθήνα είναι ένα πανέμορφο τέρας. Πανέμορφο. Αλλά τέρας. 

Δημήτρης Κ.: Αναφέραμε και το Vampire RPG νωρίτερα, αλλά πες μας λίγα παραπάνω πράγματα για τη σχέση σου με τα RPGs και πόσο σε επηρεάζουν στις υπόλοιπες δημιουργικές σου προσπάθειες.

Ζήσης Ρ.: Τα Role Playing Games (παιχνίδια ρόλων) με σχημάτισαν σαν άνθρωπο και μου έδωσαν ένα διέξοδο σε πολύ ταραγμένες περιόδους της ζωής μου. Κυρίως, το δέσιμο με τους ανθρώπους, η παρέα, το μάζεμα και η ένωση απέναντι σε έναν κοινό στόχο. Είναι ό,τι πιο κοντινό έχει υπάρξει ποτέ σε αστρική πύλη, μία σκουληκότρυπα που, αν μπεις, σε ταξιδεύει ουσιαστικά και μαγικά. Θεωρώ τα RPG διδακτέα ύλη ΓΙΑ ΚΑΘΕ επίπεδο εκπαίδευσης. Αν όλοι έπαιζαν RPG, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος.

Δημήτρης Κ.: Υπάρχει κάποιος ήρωας στο Athens Dark με τον οποίο ταυτίζεσαι περισσότερο; Κάποιος που σου βγήκε περισσότερο αυθόρμητα όταν το έγγραφες;

Ζήσης Ρ.:  Δεν με συμφέρει να απαντήσω. Ειδικά αν κάποιος διαβάσει το κόμικ, θα καταλάβει εύκολα γιατί. Ας αρκεστούμε στο να πούμε ότι όλους τους έγραψα εγώ, οπότε κάτι λέει μάλλον αυτό για μένα. Ουπς.  

Δημήτρης Κ.: Πότε να περιμένουμε να Athens Dark II; Υπάρχουν άλλες παρόμοιες προσπάθειες στα σκαριά; Παρουσία σε κάποιο Comic Con ίσως; 

Ζήσης Ρ.:  Πρώτη επίσημη παρουσίαση του A.D. θα γίνει στο “Comicdom Con Athens 2023”, όπου θα βρίσκομαι όλες τις ημέρες εκεί, κρυφά συγκινημένος και αφάνταστα ευτυχισμένος. 

Δημήτρης Κ.: Είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε μέσω του “Goblin’s Tavern” και του “Cretan Comic Con” και σε απολαύσαμε. Έχεις, πάντα, την αγάπη της Ταβέρνας και χαιρόμαστε να σε φιλοξενούμε στο site μας. Ευχαριστούμε θερμά! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.

Ζήσης Ρ.:  Είναι πάντα μεγάλη μου χαρά να γνωρίζω συνοδοιπόρους στα φανταστικά μου ταξίδια. Εύχομαι ό,τι καλύτερο στο “Goblin’s Tavern” και σε όλα τα παιδιά που τιμάτε τη φαντασία σας.

Σας περιμένω να έρθετε στην Αθήνα. Υπάρχουν πλάσματα και φατρίες που περιμένουν να σας γνωρίσουν. 

Από κοντά. 

—————————————————————————————————————-

Αυτός ήταν, λοιπόν, ο Ζήσης Ρούμπος και το σκοτεινό και αιματοβαμμένο Athens Dark. Ο Ζήσης είχε ξεδιπλώσει ήδη το ταλέντο και τις περγαμηνές του στο stand-up, στο σενάριο σειρών τηλεόρασης, στα RPGs και στις φοβερές κριτικές ταινιών στο Facebook. Ωστόσο, μέσω του Athens Dark, μας φανερώνει μία ακόμα πλευρά του, αθέατη, σκοτεινή, αλλά εξίσου δημιουργική. Δεν χορτάσαμε το απολαυστικό πρώτο μέρος. Ανυπομονούμε, ήδη, για το δεύτερο.

Εμείς τα λέμε τον επόμενο μήνα με ακόμα περισσότερες συνεντεύξεις και ιστορίες! Δημήτρης over and out!

Τα Social Media του Ζήση: Instagram │ Facebook | Youtube | TikTok

Τα Social Media του Nerdula Creative Lab: Instagram │ Facebook | Youtube