O Will στρίβει με τρομακτική ταχύτητα μέσα στο στενό και κοιτάει αγχωμένος τον καθρέφτη.
Γλάστρες, πουλιά, ακόμα και ετοιμόρροπα μπαλκόνια πέφτουν πάνω στους διώκτες τους με τα μαύρα SUV. Φανάρια, πάντα πράσινα για τον ίδιο, γυρνάνε κόκκινα γι’ αυτούς, αλλά τα αγνοούν και δεν τρακάρουν με κάποιο από τα αυτοκίνητα που μπαίνουν στο δρόμο τους.
Γυρνάει στην Vadoma δίπλα του και φωνάζει υστερικά «Θα κάνεις κάτι για την πάρτη τους;! Είναι ακόμα πίσω μας!»
Η Vadoma, που πλέκει με μεγάλη ταχύτητα κλωστές στα δάχτυλα της, γυρνάει και τον κοιτάζει επικριτικά με τα τυφλά της μάτια και του λέει «Ναι Will, το νιώθω. Κάνω ό,τι μπορώ. Εσύ κοίτα τον δρόμο.»
Ο Will γυρνάει τα μάτια του στον δρόμο ενώ κάνει μανούβρες στα στενά για να τους χάσει, αλλά φαίνεται ότι οι «ατυχίες» δεν τους σταματάνε σχεδόν καθόλου.
«Ξέρεις κάτι;» γυρνάει και της λέει.
«Τι;» ρωτάει εμφανώς εκνευρισμένη μαζί του και με τις κλωστές.
«Αφου δεν τους πιάνουν ούτε άμεσα αλλά ούτε έμμεσα οι τρόποι μας, τότε λέω απλά να φύγουμε.» λέει και ξεκλειδώνει το κινητό του που έχει συνδεδεμένο με τα ηχεία του αυτοκινήτου.
«Τι; Όχι Will μπορεί να πεθάνεις! Δεν θα σε αφήσει η πραγματικότητα να το κάνεις!» του λέει αγχωμένα.
Ο Will ανοίγει το προγραμματάκι του και πατάει τα κουμπιά στην οθόνη με βιασύνη.
«Οk, φύγαμε. Κρατήσου.» λέει ενώ βγαίνει στην εθνική οδό.
Τα ηχεία ξεκινάνε να παίζουν ένα δυνατό trance κομμάτι. Το βαρύ, στακάτο, μπάσο αντανακλά σαν σφυρί πάνω στα στήθη τους και οι παλμοί των καρδιών τους εναρμονίζονται με αυτόν.
1,2,3,4!
1,2,3,4!
Τα φώτα της εθνικής οδού τρεμοσβήνουν στον ρυθμό.
«Τώρα απλά περιμένουμε το bass drop» λέει ο Will με τη πλήρη συγκέντρωση του στο δρόμο.Το σημείο στο κομμάτι κοντεύει αλλά μπροστά του δεν έχει χώρο για προσπέραση, οι διώκτες τους σχεδόν του φυλάνε τον προφυλακτήρα.
Πατάει το γκάζι στο τέρμα και πάει να χτυπήσει το αυτοκίνητο μπροστά ώσπου ξαφνικά έρχεται η παύση πριν το κρεσέντο του κομματιού.
«ΕΠΙΤΕΛ –» φωνάζει o Will ενώ οι λάμπες της εθνικής οδού σβήσουν στιγμιαία μαζί με τη παύση και μετά εκπέμπουν ένα στιγμιαίο strobe light, σαν σε club, ενώ σπάνε.
…
Υπάρχει μόνο η σιγή της φύσης.
Η Vadoma νιώθει το αυτοκίνητο να τρέχει πάνω σε πέτρες και να χαμηλώνει ταχύτητα.
Νιώθει τον Will στη θέση του οδηγού αναίσθητο και μυρίζει καμένο λάστιχο και αμμωνία.
Είναι ασφαλείς, αλλά πρέπει να βρει ένα μέρος να κρυφτούν.
Με τα χίλια ζόρια αλλάζει θέσεις με τον Will και η τυφλή Vadoma αρχίζει να οδηγεί προς μια πόλη που αισθάνεται να είναι κοντά.
«Τι νύχτα και αυτή» μονολογεί ενώ βγάζει ένα από τα τσιγάρα του Will και το ανάβει.
Για ποιο RPG διαβάζω;
To “Mage: The Ascension” (“MtA”) είναι ένα Pen and Paper RPG υπό το σύστημα της παλιάς έκδοσης του World of Darkness. Συγκεκριμένα, το παρόν άρθρο είναι βασισμένο στην τελευταία έκδοση, “Mage: The Ascension 20th Anniversary Edition”. Το σύστημα βασίζεται στο να μαζέψεις με τα στατιστικά σου μια χούφτα δεκάπλευρα ζάρια (γνωστά ως d10) και να τα ρίξεις προσπαθώντας να μαζέψεις όσες περισσότερες «επιτυχίες» μπορείς.
Αλλά ας ξεφύγουμε από την ανάλυση του συστήματος, γιατί κάποια Goblins δεν νοιάζονται τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί. Επίσης, με στραβοκοιτάει ο κ. Πίπης και δεν θέλω να με πετάξει από την ταβέρνα του.
Το παιχνίδι
Στο MtA παίζεις χαρακτήρες που έχουν «αφυπνιστεί» και αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα διαφορετικά. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές, διαφορετικά και από άλλους αφυπνισμένους. Με τη νέα τους αντίληψη καταλαβαίνουν ότι η πραγματικότητα είναι εύπλαστη, αν, απλά, κατανοείς το πως. Κι οι ίδιοι ξέρουν το πως.
Όταν χρησιμοποιούν μαγεία, πολλές φορές, έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την πραγματικότητα, που δεν ντρέπεται να τους τιμωρήσει, όταν κάνουν κάτι παράδοξο (“ωπ για δες πως βγάζω από την τσέπη μου έναν κεραυνό για τη μούρη σου!”).
Στο παιχνίδι καλείσαι να εξιχνιάσεις μαγικά μυστήρια, να λύσεις παραφυσικά προβλήματα, να αντιμετωπίσεις κακούς ή/και τρελούς μάγους άλλα και άλλα πολλά, αφού το μόνο που σε εμποδίζει είναι η φαντασία σου.
Εγώ προσωπικά έχω βιώσει πολλά «cool-ά» πράγματα σε τραπέζια του MtA.
Για παράδειγμα:
- πάλη με τίγρη πάνω σε ταράτσα
- να εξατμίζεται ένα τσουνάμι
- μυστικά μαγικά μοναστήρια σε παράλληλες διαστάσεις
- σκηνή καταδίωξης από cyborgs στα στενά του Καΐρου
- την άκρη της πηγής της τρέλας (Iä! Iä! Cthulhu fhtagn!)
- επισκέψη σε νου ατόμου σαν βόλτα σε γειτονιά εμπνευσμένη από το έργο του M.C. Escher ονόματι Relativity
- συνομιλίες με φαντάσματα και σπίτια (ναι σπίτια)
- το οργισμένο πνεύμα ενός μολυσμένου ωκεανού
Η μαγεία
Όταν λέμε «μαγεία» μας έρχονται πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα στο μυαλό, ειδικά όταν έχουμε εμπειρία, κυρίως, με Dungeons & Dragons. Μπάλες φωτιάς, ψηλά ραβδιά, ο Gandalf, ο Harry Potter κ.α. Ενώ όλα αυτά δεν είναι αποκλειστικά εκτός θέματος, η θεματολογία της μαγείας στο MtA δεν επικεντρώνεται εκεί. Το World of Darkness βασίζεται στον πραγματικό κόσμο. Έτσι και η μαγεία του βασίζεται στη μαγεία που υπάρχει στον πραγματικό κόσμο. Σολομωνικές σφραγίδες, εβραϊκός μυστικισμός, βουντού, ευρωκεντρικός παγανισμός, κινεζικός μυστικισμός, εναλλακτική κινέζικη ιατρική κλπ. Η μαγεία, όμως, δεν περιορίζεται σε παλιές παραδόσεις και μυστικιστικές μεθόδους. Ένας επιστήμονας που ανακαλύπτει κάτι καινούριο, ειδικά μέσω ανορθόδοξων πρακτικών και μεθόδων, ασκεί μαγεία τόσο όσο και η τσιγγάνα η οποία ρίχνει κατάρες φτύνοντας στα χέρια αυτού που την χλεύασε. Μαγεία, δηλαδή, είναι να μπορείς να αλλάξεις την πραγματικότητα με την θέληση σου. Ο καθένας μας την επηρεάζει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο και αυτό είναι μέρος της φιλοσοφίας του MtA. Μπορεί να μην είμαστε αφυπνισμένοι, αλλά καθημερινά κάνουμε πράξεις που αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας, ακόμη κι αν είναι μικρές. Η διαφορά είναι πως ένας «αφυπνισμένος» μπορεί να το κάνει σε τεράστιο βαθμό, αφήνοντας μας να αναρωτιόμαστε τι θα αλλάξει με αυτή τη δύναμη και πως εκείνη θα τον αλλάξει ως αποτέλεσμα.
Αντίθετα με άλλα RPG, ο παίκτης δεν θα βρει κάποια λίστα με ξόρκια για να διαλέξει ποια γνωρίζει ο χαρακτήρας του. Αντ’ αυτού, υπάρχουν 9 σφαίρες επιρροής που αντιπροσωπεύουν πτυχές της πραγματικότητας (χρόνος, ύλη, ζωή κλπ). Κάθε παίκτης διαλέγει σε ποιες από αυτές τις σφαίρες επιρροής θα ειδικευτεί ο χαρακτήρας του και σε τι βαθμό. Πέραν αυτού, οι δυνατότητες του μάγου εξαρτώνται από τρία πράγματα: το επίπεδο ειδίκευσης στις σφαίρες επιρροής, τον τρόπο με τον οποιο αντιλαμβάνεται την μαγεία και με ποια εργαλεία μπορεί να την φέρει εις πέρας.
Το Παράδοξο
Το Παράδοξο (Paradox) είναι όταν ένας Αφυπνισμένος επηρεάζει τον κόσμο με τρόπο που δεν θεωρείται από τον κοινό νου ως «φυσιολογικό».
Κουνέλι μέσα από το καπέλο; Μμμ… εντάξει. Το έχουμε ξαναδεί.
Μάγος μέσα από το καπέλο; Μμμ… ίσως και να γίνεται, κάποιο κόλπο με κρυφό χώρο μάλλον…
Μάγος μέσα από το κουνέλι; Ε! Αυτό είναι παράδοξο δικέ μου.
“Οπότε η πραγματικότητα κάποια στιγμή αντιδράει ενάντια στο αυτουργό. Αυτό λέγεται Αντίδραση στο Παράδοξο (Paradox Backlash) και μπορεί να έχει διάφορα αποτελέσματα, όπως να σε πληγώσει σωματικά (να σε πατήσει αυτοκίνητο, να γίνει το χέρι σου τραπουλόχαρτα και να σκορπίσει κ.α.), να αποκτήσεις μαγική τρέλα ή ακόμα και να σε επισκεφτούν τα Πνεύματα του Παράδοξου (fun times).
Το Παράδοξο είναι τρομακτικό, αλλά εγώ, προσωπικά, λέω πως όταν παίζεις MtA είναι το αλατοπίπερο του παιχνιδιού.
Το Setting
Το παιχνίδι λαμβάνει χώρα στον σύγχρονο κόσμο μας, αλλά όλα είναι πιο «βρώμικα» και σκοτεινά. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, ανακαλύπτεις ότι είναι έτσι γιατί έχουν βάλει το χεράκι τους οι μεταφυσικές προσωπικότητες που κρύβονται ανάμεσα στους ανθρώπους.
Συγκεκριμένα, στην μερια των μάγων υπάρχει ένας ψυχρός πόλεμος ονόματι «Πόλεμος της Ανύψωσης» (“Ascension War”) ανάμεσα σε δύο μεγάλες ομάδες, και από την άλλη υπάρχουν μικρότερες ανεξάρτητες ομάδες που κυνηγούν την ατζέντα τους ή απλά κανουν το πρόγραμμα τους.
To Συμβούλιο των Εννέα Μυστικιστικών Παραδόσεων
Το Συμβούλιο των Εννέα Μυστικιστικών Παραδόσεων (The Council of the Nine Mystick Traditions), ή αλλιώς οι Μάγοι των Παραδόσεων (Tradition Mages), είναι Αφυπνισμένοι που αντιπροσωπεύουν παραδοσιακές μυστικιστικές μεθόδους. Βασικά σου είπα ψέματα… δεν αντιπροσωπεύουν μόνο παραδοσιακές αλλά και ανορθόδοξες και νεωτεριστικές μεθόδους.
Απαρτίζονται από ομάδες που, αν και διαφέρουν πάρα πολύ στις διδαχές, τέχνες, αλλά και φιλοσοφίες τους, έχουν συμμαχίσει για να αντισταθούν στην κανονικότητα. Πρόκειται για μια επανάσταση εναντίον της Τεχνοκρατίας που (σχεδόν;) έχει πείσει την ανθρωπότητα να ξεχάσει τις παλιές μεθόδους και να αρνείται ο,τι δεν ακολουθεί την επιβεβαίωση της επιστήμης.
Η Τεχνοκρατική Ένωση
Η Τεχνοκρατική Ένωση (The Technocratic Union), ή αλλιώς αναφερόμενη και ως η Τεχνοκρατία, δεν αναφέρεται στη μαγεία ως «μαγεία» αλλά ως «πεφωτισμένη επιστήμη» και δεν απαρτίζεται από «μάγους» αλλά «πεφωτισμένους πράκτορες». Η Τεχνοκρατία στηρίζεται τόσο στην επιστήμη όσο αυτή στηρίζεται σε αυτούς για να εξελιχθεί. Είναι χρέος τους να προστατέψουν τον κόσμο από το χάος, τον τρόμο, και την καταστροφή που μπορεί να προκαλέσει το οτιδήποτε δεν υπακούει τους νόμους της πραγματικότητας. Αυτό, βέβαια, μπορεί να είναι Αφυπνισμένοι μάγοι που νομίζουν ότι μπορούν να το παίξουν θεοί ή ακατανόμαστα όντα που κρύβονται στις πιο σκοτεινές σκιές του κόσμου αυτού (και όχι μόνο).
Η Τεχνοκρατία είναι ο λόγος που υπάρχει η σύγχρονη ιατρική, η παγκόσμια οικονομία αλλά και η δυνατότητα να κατανοήσουμε το σύμπαν στο βαθμό που το έχουμε κάνει.
Ο στόχος τους είναι η τελειοποίηση του κόσμου και μετά από αυτό, ίσως, του εαυτού τους.
Οι Διάσπαρτοι
Πέρα από τον πόλεμο ανάμεσα στους Μάγους των Παραδόσεων και την Τεχνοκρατία υπάρχουν και άλλες ομάδες αφυπνισμένων, οι οποίες αποστασιοποιούνται απ’ αυτόν. Οι Διάσπαρτοι (The Disparates) λειτουργούν σε ανεξάρτητους πυρήνες που δεν έχουν ομοιογενείς κανόνες… βασικά, πολλές φορές, απλά δεν έχουν κανόνες.
Οι ομάδες αυτές έχουν δικούς τους σκοπούς που θεωρούν σημαντικότερους, είτε για ιδεαλιστικούς λόγους, είτε γιατί θεωρούν ότι αυτοί που ασχολούνται με τον πόλεμο έχουν χωθεί τόσο βαθιά μέσα σε αυτόν, που έχουν παραμελήσει τον ίδιο κόσμο για τον οποίο θεωρητικά παλεύουν και κάποιος πρέπει να τον φροντίσει.
Ο Πόλεμος της Ανύψωσης
Στο MtA οι ιστορίες με μάγους να εξαπολύουν κεραυνούς από τα κάστρα τους στον Μεσαίωνα είναι όλες πραγματικές. Ηταν μια εποχή που ο κόσμος τα θεωρούσε φυσιολογικά γεγονότα και έτσι η πραγματικότητα ακολουθούσε το, κοινά αποδεχόμενο, «φυσιολογικό». Ξαφνικά, όμως, ήρθαν νέοι μάγοι με τη νέα «τέχνη» τους, που την ονόμασαν «επιστήμη». Σταδιακά οι άνθρωποι την αποδέχτηκαν και την έβαλαν μέσα στη ζωή τους. Σιγά-σιγά, οι ιστορίες για την παραδοσιακή μαγεία έγιναν θρύλοι και αφού ο κοινός νους την αντιλαμβανόταν, πλέον, ως παραμύθι, τότε και η πραγματικότητα άρχισε να παλεύει με τους παραδοσιακούς μάγους. Αυτή ήταν η αρχή της πτώσης για τους «μη-προσαρμοσμένους» στη νέα τάξη πραγμάτων μάγους.
Ο ψυχρός πόλεμος ανάμεσα στο Συμβούλιο των Εννέα Παραδόσεων και την Τεχνοκρατική Ένωση πρόκειται για την πάλη ανάμεσα τους για την κοινή αποδοχή του κόσμου για το τι είναι πραγματικό.
Επίλογος
To Mage the Ascension είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να σε βάλει να σπας το κεφάλι σου για το πώς θα λύσεις ένα πρόβλημα, μιας και οι δυνατότητες του χαρακτήρα περιορίζονται μόνο από τη δημιουργικότητα του παίκτη. Μπορεί να σε προβληματίσει με σενάρια και διλήμματα, με τα οποία δεν θα μπορούσες να φανταστείς να έρχεσαι αντιμέτωπος. Μπορεί να σε ταξιδέψει σε αλλόκοτα μέρη, να σε κάνει να γελάσεις και να κλάψεις. Πάνω απ’ όλα, όμως, θα σε κάνει να βγεις έξω στον κόσμο και να δεις τα πράγματα με άλλο μάτι.
Γιατί, στο τέλος, το Mage the Ascension είναι αφιερωμένο στη μαγεία.
Στη μαγεία του διαφορετικού.
Στη μαγεία που παράγεται από την αποδοχή.
Στη μαγεία του τι θα μπορούσαμε να είμαστε και πως, με μικρές κινήσεις, θα μπορούσαμε να βιώσουμε ένα κομμάτι της στην πραγματικότητα.
Είναι ένα ταξίδι πάνω στο τραπέζι, που ό,τι ζήσουν σε αυτές τις ζωντανές σκηνές παίζοντας MtA θα τους ακολουθάει για όλη τους τη ζωή.
Οι Αρθρογράφοι: Ρυσάκης Άρης & Παπαδάκης Γιάννης
Όταν ρώτησαν τον Άρη με τι θέλει να ασχοληθεί στη ζωή του, η απάντηση ήταν «ναι».
Επειδή, όμως, με multi-class κανένας δεν πρόκοψε, έκανε μια συμφωνία με ένα Warlock, ο οποίος του έκανε ένα ξόρκι να νομίζει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα ταυτόχρονα με επιτυχία. Το αντίτιμο του ξορκιού ήταν η κατάρα Attendum Deficus Disordum, η οποία έχει τη μορφή μιας φαντασματικής παλάμης που του ρίχνει σφαλιάρες στο κούτελο, όταν προσπαθεί να διαβάσει τα αγαπημένα του βιβλία. Έτσι βρήκε τον Γιάννη και τον πληρώνει για να διαβάζει αυτός τα βιβλία που δεν μπορεί ο ίδιος και μετά να του λέει τι γράφουν, ενώ αυτός κάνει bar.. εννοώ tavern hopping και άλλα παραγωγικά πράγματα.
Από την άλλη ο Γιάννης ήταν σε ένα παράδοξο quest, πού αντί για να βρει κάτι ο σκοπός του ήταν να χαθεί σε κάτι. Στην έρευνα του γνώρισε τον Άρη, ο οποίος άρχισε να του μιλάει για μακρινούς μαγικούς τόπους, αλλά όλα ήταν προφορική παράδοση, γιατί ο Άρης δεν μπορούσε να διαβάσει τους αρχέγονους τόμους που είχε συλλέξει. Οπότε, έκανε μια συμφωνία με τον Άρη: θα τον πληρώσει για να χαθεί μέσα στους τόμους και θα γυρνάει, μια στις τόσες, για να του λέει τι έζησε. Αυτό δημιούργησε μια συνηθισμένη πια κατάσταση, που ο Άρης, απλά, κάθεται σε μπαρ και ξαφνικά έρχεται ο Γιάννης του λέει ιστορίες από τα βιβλία για μερικές ώρες και μετά εξαφανίζεται.
