Τα D&D αποτελείται από δύο βασικά συστατικά, το roleplay και τη μάχη. Σήμερα, θα ασχοληθούμε μόνο με το πρώτο βλέποντας πως μπορούμε να κάνουμε πιο διασκεδαστικό το παιχνίδι μας. Έτσι, σε αυτό το άρθρο θα σας προτείνουμε μερικούς δημιουργικούς τρόπους ώστε να πάτε το Roleplaying σας στο επόμενο επίπεδο. Εννοείται, πως αυτοί αποτελούν μονάχα ιδέες και προτάσεις και σε καμία περίπτωση υποδείξεις. Εξάλλου κανείς δεν μπορεί να σας πει πως να παίξετε.
Από τη στιγμή λοιπόν, που ξεκινάει το πρώτο session κάνουμε RP και ας μη το αντιλαμβανόμαστε. Υποδυόμαστε κάποιον άλλο. Άλλες φορές είναι αποκλειστικά αποκύημα της φαντασίας μας, κατασκευασμένος από πολλά και διάφορα κομμάτια που βρίσκουμε ενδιαφέροντα, αντλώντας από προσωπικές μας εμπειρίες και συναισθήματα ενώ άλλοτε είναι ένας χαρακτήρας που έχουμε εμπνευστεί από κάποιο βιβλίο ή κάποια ταινία που μας άρεσε. Έτσι, πολύ συχνά το RP μας μπορεί να είναι στοχευμένο γιατί έτσι θα αντιδρούσε ο Frodo Baggins. Βέβαια, το role play ενέχει αρκετή ελευθερία αλλά κι αυτή η ελευθερία ακόμα πρέπει να διέπεται από κάποια δομή.
Race
Από τα βασικότερα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη συμπεριφορά ενός χαρακτήρα είναι η φυλή του. Πώς συμπεριφέρεται ένα ξωτικό και πώς ένα tiefling; Πώς τους αντιμετωπίζει ο κόσμος και πώς νιώθουν γι’ αυτό; Με το ίδιο πάθος θα πολεμήσει ένα ξωτικό με ένα ορκ και με το ίδιο δύο άνθρωποι μεταξύ τους; Υπάρχουν τόσοι παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας! Το πως βλέπουμε εμείς κάποιον και το πως μας βλέπει εκείνος είναι από τους βασικότερους παράγοντες. Εκτός από την επικοινωνία με άλλες φυλές μπορούμε να σκεφτούμε και την αλληλεπίδραση της μίας φυλής με τη φύση ή φαινόμενα όπως το σκοτάδι. Πολλές φυλές βλέπουν στο σκοτάδι ενώ άλλες όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φερθούν διαφορετικά; Κάποιοι θα τρέξουν να ανάψουν ένα δαυλό γιατί τρέμουν το σκοτάδι και τους κινδύνους που κρύβει ενώ άλλοι θα το αποδεχτούν σαν μία απλή αλλαγή στο περιβάλλον που δεν τους επηρεάζει ιδιαίτερα ή που την αγκαλιάζουν με ευχαρίστηση.
Background
Το Background είναι από τα πρώτα πράγματα που διαλέγεις κατά τη διαδικασία του character creation και είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για την προσωπικότητα και τις επιλογές του χαρακτήρα σου. Με βάση αυτό, ορίζονται διάφορα personality traits, κάποια bonds, κάποια flaws και κάποια ideals. Εφόσον μιλάμε για D&D, το Player’s Handbook σου δίνει κάποιες standard επιλογές να διαλέξεις αλλά κανείς δεν σε περιορίζει σε αυτές. Μπορείς να φτιάξεις τον χαρακτήρα σου όπως επιθυμείς. Πάντα, όμως, υπάρχουν κάποιες αρχές. Αλλιώς θα συμπεριφερθεί ένας noble όταν βρεθεί σε ένα παλάτι και αλλιώς ένας hermit. Άλλη θα ‘ναι η αντίδραση ενός acolyte όταν θα μπει στο ναό του και άλλη ενός thief (criminal), ο οποίος θα μπει σε ένα ναό γεμάτο αγάλματα και πίνακες ανεκτίμητης αξίας και χρυσών τεχνουργημάτων.
Φυσικά όλα αυτά δεν είναι δεσμευτικά. Μπορεί ο acolyte να έχει θυμώσει με τη θεότητα που ακολουθεί και να μην κάνει την προσευχή του ή να σκεφτεί κάποια χυδαία βρισιά. Έτσι, ακόμα κι ο κλέφτης μπορεί να θεωρεί ιερό μέρος τους ναούς και να μην σκέφτεσαι στιγμή να κλέψει κάτι ιερό. Όλα αυτά πρέπει να τα πει ή να τα δείξει ο χαρακτήρας με κάποιο τρόπο. Έτσι, χτίζεται σταδιακά και ο ξεχωριστός χαρακτήρας του ήρωα σου. Άρπαξε κάθε τέτοια ευκαιρία γιατί μπορεί να βρεθεί σε μονοπάτια που ούτε εσύ περίμενες ποτέ. Ο χαρακτήρας σου αποκτά δυναμική που ενίοτε ξεφεύγει από τα χέρια σου. Αλλιώς τον είχες φανταστεί αλλά τελικά πηγαίνει αλλού. Μη φοβηθείς ούτε να ξενερώσεις! Ακολούθα μαζί του το μονοπάτι που απλώνεται μπροστά σας.
Backstory
Καιρός να μάθουμε την ιστορία σου! Πώς έφτασες μέχρι εδώ; Ποιο είναι το backstory σου; Εκεί προσδιορίζονται όσα έχουν στιγματίσει και καθορίσει τη ζωή του μέχρι τώρα, μικρά και μεγάλα: περιπέτειες που έχει περάσει, τη σχέση με την οικογένεια του, τη σύντροφο του κ.ο.κ. Όλα αυτά δομούν μία εικόνα για το χαρακτήρα και ένας καλός role player πρέπει να είναι συνεπής. Κανείς δεν θα σου πει πως να παίξεις το χαρακτήρα σου αλλά κάθε επιλογή που κάνεις κατά τη διάρκεια του character creation αλλά και των session πρέπει να μας λέει λίγα πράγματα. Επίσης, το αν θα μοιραστείς ή όχι το backstory σου με τους υπόλοιπους χαρακτήρες επηρεάζει τον τρόπο σε βλέπουν και σου συμπεριφέρονται. Ίσως το goblin που σκότωσες τώρα να ήταν το πρώτο πλάσμα που του πήρες τη ζωή ή ίσως να είσαι συνηθισμένος στο να σκοτώνεις. Θα αντιδρούσες με τον ίδιο τρόπο εάν έπαιρνες μια ζωή; Με ποιον τρόπο θα σε αντιμετώπιζαν οι άλλοι χαρακτήρες; Θα ήσουν συντετριμμένος και θα ερχόταν κάποιος να σε παρηγορήσει ή θα τσούγκριζες μπύρες με ένα half-orc που και θα μετρούσατε παρέα πόσους εχθρούς σκοτώσατε;
Προσωπικότητα & «πιστεύω»
Ποια είναι τα στοιχεία που κάνουν τον ήρωα σου να ξεχωρίζει ανάμεσα σε τόσους και τόσους χαρακτήρες και NPCs; Ο χαρακτήρας σου απευθύνεται σε όλους με τον ίδιο τρόπο; Έχει μήπως κάποιο παρατσούκλι ή φωνάζει τους φίλους του με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο π.χ. σύντροφε, φίλε, μάγκα, δικέ μου; Πώς συμπεριφέρεται απέναντι στις γυναίκες ή ποια είναι η γνώμη του για τη θρησκεία; Βγαίνει συχνά σε ταβέρνες; Ποιο είναι το αγαπημένα του ποτό; Τρώει πολύ; Κουράζεται εύκολα; Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπορείς να σκεφτείς για το χαρακτήρα σου. Σε κάποιους μπορεί να φανεί κουραστικό αλλά προσωπικά με πορώνει. Μήπως έχεις κάποια μοναδική ατάκα που σε χαρακτηρίζει ή κάποιο χαρακτηριστικό για το οποίο είσαι γνωστός στο χωριό ή την πόλη σου; Σε ένα campaign οι συμπαίκτες μου με φωνάζουν γυναικά! Δεν φταίω ρε παιδιά, εκείνες με κορτάρουν! Κάποια από τα παραδείγματα που ανέφερα αλλά και πολλά περισσότερα μπορείτε αν ακούσετε από το Talking 20 channel.
Χρήση Α’ & Γ ‘ Προσώπου
Πολύ σημαντική επιλογή κατά το roleplay είναι η χρήση του Α’ ή του Γ΄ προσώπου. Μπορείς να περιγράψεις το πως συμπεριφέρεται ο χαρακτήρας σου και να μεταφέρεις τι λέει ή αλλιώς μπορείς να το πεις! Μη ντρέπεσαι και μη φοβάσαι! Οι συμπαίκτες σου είναι εκεί για για σένα, να συνεργαστούν και να σε ακούσουν. Μπορείς να μιλήσεις με φοβισμένη φωνή ή με πάθος. Χρησιμοποίησε το ηχόχρωμα της φωνής σου για να μας βάλεις στο κλίμα, να μας δείξεις τι νιώθεις και πως αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Το Α’ πρόσωπο δίνει αμεσότητα. Αντίθετα, το Γ’ πρόσωπο μας βάζει σε μία διαδικασία εξιστόρησης. Πώς φαινόταν το πρόσωπο του χαρακτήρα σου όταν έμπαινε στη μάχη; Πόσο σφιχτά κρατούσε το σπαθί του; Με τι τρόπο επιτέθηκε; Όλα αυτά μπορούν να φανούν στο περιγραφικό Γ’ πρόσωπο. Προσωπικά θα πρότεινα μία μίξη των δύο. Δίνει ποικιλία στο πως σκέφτεσαι και πως παίζεις και ανακαλύπτεις καλύτερα και ο ίδιος το χαρακτήρα σου!
Class-Subclass
Φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το class και το subclass! Ο fighter, ο paladin κι ο cleric βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά. Αυτό πρέπει να φαίνεται όταν παίζει κανείς. Έρχεται η ώρα να μπεις σε ένα ναό; Θα συμπεριφερθεί το ίδιο ένας cleric με ένα rogue; Κατά την είσοδο σε ένα στρατώνα, θα έχει την ίδια άνεση ένας πολεμιστής με ένα μάγος; Συνήθως όχι αλλά αν είναι το ίδιο άνετος ο μάγος πρέπει να υπάρχει κάποια εξήγηση. Θα ήταν ωραίο να τη σκεφτεί φωναχτά ή να μας την πει. Μη ντρέπεσαι γενικά να μοιραστείς σκέψεις (αν είστε ντροπαλοί και θέλετε συμβουλές για το πως να προσεγγίσετε το παιχνίδι και τους συμπαίκτες σας δείτε τι ωραία τα λέει η μονίμως χαρούμενη Ginny Di)!
Δεν σου λέω να μας κάνεις μονόλογο αλλά πες μας τι σκέφτεται ο Paladin όταν μπαίνει στο άντρο ενός fiend ή ένας Ranger σε ένα καμένο δάσος. Επίσης, ο evocation wizard κάνει την ίδια προετοιμασία με έναν divination wizard; Σίγουρα όχι! Όμως, ακόμα και όλοι οι divination wizard ίσως να μην έχουν τις ίδιες πρακτικές. Όλοι είναι ξεχωριστοί και ο καθένας ετοιμάζεται διαφορετικά. Τι είναι αυτό που σε κάνει μοναδικό; Οι Paladins και οι clerics έχουν τις ίδιες προσευχές; Ο κληρικός έχει κάποιο κομποσκοίνι; Τι χρώμα είναι και πόσο μεγάλο; Ο Paladin προσεύχεται κρατώντας το σπαθί του ή κοιτώντας τον γαλανό ουρανό;
Μάχη
Role play και μάχη δεν είναι πράγματα αντίθετα. Απεναντίας θα έλεγα πως αλληλοσυμπληρώνονται. Για να γίνει η μάχη απολαυστική δεν πρέπει να έχει απλά “I attack” ή “I cast fireball”. Πως επιτίθεσαι; Πως κινείσαι; Σημαδεύεις κάπου; Σκέφτεσαι κάτι εκείνη την ώρα; Θα σκεφτείς το ίδιο πράγμα αν επιτίθεσαι σε ένα δράκο ή ένα goblin; Σίγουρα όχι! Κι αυτό το πράγμα θα είναι εξαιρετικά όμορφο να φανεί. Μίλα, αλληλεπίδρασε με τους υπόλοιπους παίκτες. Φώναξε μία εντολή, κάνε ένα σχόλιο για το πόσο κοντό είναι το σπαθί του συμπαίκτη σου ή ρίξε μία κατάρα στον αντίπαλο σου.
Αν είσαι βάρβαρος μη μου πεις “κάνω rage”. Δειξ’ το μου! Φώναξε σαν να ορμάς εκείνη την ώρα σε πραγματική μάχη! Έτσι γίνεται το καλό RP. Όταν σ’ έχουν περικυκλώσει 8 αντίπαλοι τι σκέφτεσαι και όταν πέφτεις λαβωμένος αναίσθητος τι ήταν το τελευταίο πράγμα που είχες στο μυαλό σου; Ένας caster θα λάτρευα να μου έδειχνε με τι κινήσεις κάνει το ξόρκι ή ποια είναι τα μαγικά λόγια που λέει. Τι υλικά χρησιμοποιεί και τι μορφή έχει το ξόρκι όταν το χρησιμοποιεί; Το κλασικό ξόρκι “magic missile” τι μορφή θα είχε; Άσε τι λέει το βιβλίο! Είναι ακτίνες που φεύγουν από τα χέρια του μάγου; Είναι απλές μπάλες φωτός που ξεκινούν μία-μία ή είναι μία μεγάλη μπάλα που ξεκινάει και στη μέση χωρίζεται και πέφτει επάνω στους εχθρούς; Δώσε λίγο flavor, μη ντρέπεσαι! Και τη ρημάδα τη fireball, κάσταρε την αλλά κάνε το με λίγο στυλ! Δείξε προσωπικότητα!
Με τον τρόπο αυτό δείτε πόσο πιο ενδιαφέρουσα γίνεται η μάχη. Σίγουρα θα τραβήξει λίγο περισσότερο από το να λες «βαράω αυτό το zombie» αλλά ρε φίλε παίζουμε για να γουστάρουμε. Κάνε τα κόλπα σου και δείξε μας πόσο μερακλής είσαι. Εκτός από το τι να κάνεις για να βελτιώσεις το roleplay σου, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε το τι να ΜΗΝ κάνεις. Αυτό όμως, θα απαιτούσε ένα ακόμη άρθρο, γι’ αυτό μπορείτε να τ’ ακούσετε αναλυτικά από τους εξαιρετικούς Dungeon Dudes.
Μην ντραπείς να πιάσεις τη συγγραφική πένα
Πολλές φορές μπορεί την ώρα που παίζεις να μην είσαι συγκεντρωμένος ή να ‘σαι τόσο πωρωμένος που να μη μπορείς να σκεφτείς καθαρά. Εκ των υστέρων ίσως συνειδητοποιήσεις πως ο χαρακτήρας σου ήταν κουρασμένος ή θυμωμένος. Μπορεί ο χαρακτήρας σου να πέθανε και να είδες όλη την ιστορία να περνάει μπροστά από τα μάτια σου ενώ συνέβαινε. Πρόσφατα, ένας χαρακτήρας μου, ο Άμαντιλ, έπεσε από το άλογο του στο έδαφος παριστάνοντας τον νεκρό και προσπάθησε να αξιολογήσει την κατάσταση. Αυτό δεν μπόρεσα να το κάνω εν ώρα παιχνιδιού αλλά στη συνέχεια όταν τελείωσε το session κατάλαβα, πως σαν χαρακτήρας αλλά και σαν παίκτης, είχα νιώσει πολλά αλλά δεν πρόλαβα ή δεν μπόρεσα να τα εκφράσω με RP. Δεν πειράζει. Το έκανα αργότερα. Έγραψα ένα κειμενάκι τριακοσίων λέξεων για όσα σκέφτηκα και ένιωσα ενώ βρισκόμουν στο έδαφος και στη συνέχεια το μοιράστηκα με τους συμπαίκτες μου. Να σας πω την αλήθεια το καταχάρηκα, δοκιμάστε το!
Μοναδικότητα
Όπως προείπα, το RP έχει ελευθερία αλλά παράλληλα διέπεται από κάποιους κανόνες. Παρ’ όλα αυτά μην με παρεξηγήσετε. Δεν ετοιμάζουν όλοι οι μάγοι τα spells με τον ίδιο τρόπο, ανεξαρτήτως σχολής. Όλοι οι κληρικοί δεν θα συμπεριφερθούν με τον ίδιο τρόπο όταν μπουν σε ένα ναό, ανάλογα και οι στρατιώτες σε ένα στρατώνα. Άλλος μπορεί να είναι η ψυχή της παρέας σε ένα στρατώνα, άλλος μπορεί να είναι τσαπατσούλης όταν διαβάζει ή κρατάει σημειώσεις και άλλος να πιστεύει και να προσεύχεται λιγότερο ή περισσότερο στον θεό του. Μην ξεχνάτε ότι ο κάθε χαρακτήρας είναι μοναδικός. Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά υπάρχουν και ορίζουν τη νόρμα, το συνηθισμένο. Μπορείς να ακολουθήσεις τη νόρμα ή μπορείς να τη σπάσεις και να τα κάνεις το δικό σου. Μην ξεχνάς ότι το βασικότερο είναι να απολαμβάνεις αυτό που παίζεις. Όριο η φαντασία σου!
Επίλογος
Αναλογιζόμενος όλες αυτές τις προτάσεις ίσως σκέφτεστε: «δεν μας παρατάς ρε φίλε. Ένα παιχνίδι θέλουμε να παίξουμε να περάσουμε καλά. Πόσο να σκεφτούμε και πόσο roleplay να κάνουμε;». Όμως, πόσο πιο όμορφο γίνεται το παιχνίδι μας έτσι; Η φύση του παιχνιδιού είναι τέτοια που ζητάει αρκετά από τους παίκτες αλλά προσφέρει και πάρα πολλά. Μπορείς να χτίσεις τη δικιά σου επική ιστορία και το δικό σου αγαπημένο χαρακτήρα όπως πάντοτε τον φανταζόσουν. Να περιηγηθείς σε πανέμορφους κόσμους και να πολεμήσεις γίγαντες, θεούς και δράκους. Δεν θα σου πω εγώ πως θα παίξεις το παιχνίδι. Δεν είμαι ούτε πιο έξυπνος, ούτε καλύτερος παίκτης από σένα. Εγώ θα σου δώσω μερικές συμβουλές από καρδιάς για το πως κατά τη γνώμη μου μπορεί να γίνει το παιχνίδι για σένα και τους συμπαίκτες σου πιο απολαυστικό.
Παράλειψη μου μεγάλη που δεν έκανα αναφορά στο alignment αλλά ο κ. Πίπης θα με κατσαδιάσει ήδη που είπα πολλά. Βέβαια, υπάρχει στο μενού της ταβέρνας άρθρο με συμβουλές για τη σωστή χρήση του alignment. Και κάτι τελευταίο! Το άρθρο μου επικεντρώθηκε κυρίως στους παίκτες αλλά μην ξεχνάτε πως και ο DM κάνει διαρκώς roleplay διαχειριζόμενος τόσους και τόσους NPCs, γι’ αυτό άλλωστε και ο Matthew Mercer έχει τόσες συμβουλές επί του θέματος!
